وی ادامه داده است: زدن وصله ˈآلزایمرˈ به رضا براهنی سنگ دلانه است، البته او مشکلاتی هم دارد و ما نگرانیم و من به عنوان پسرش به او می گویم برنامه هایش را بنویسد تا فراموش نکند.

پسر براهنی با بیان اینکه او همچنان فعال است، گفته است: به جمع و جور کردن چیزهای خیلی زیادی که در طول زندگی نوشته مشغول است و در داخل هم سعی می کنیم منتشر شوند، بخش اعظم فعالیتش هم روی شعر است و از طرفی کارهای زیادی دارد که برای چاپ در اختیار من است و همه را در ۱۸ سال دوری از ایران انجام داده است.

به گفته وی براهنی این اواخر تمام شعرهایش را در استودیو خوانده که قرار است برای گرفتن مجوز به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برود و شعرخوانیش با صدای خودش منتشر شود.

اوکتای براهنی درباره وضعیت زندگی رضا براهنی گفته است: پدرم با خانواده یعنی مادر و برادرهایم در تورنتو زندگی می کند و وقتی به آمریکا می رود در منزل خواهرم است، یکی دو سال است از دانشگاه تورنتو بازنشسته شده و از آن زمان استاد پاره وقت دانشگاه یورک تورنتوست.

وی با بیان اینکه در حافظه رضا برآهنی خللی به وجود آمده که بعضی وقت ها سراغش می آید، یادآوری کرده است: اما همچنان کارهایش را انجام می دهد و مثلا کتاب ˈطلا در مسˈ که ۱۰ سال پیش آنرا در سه جلد چاپ کرده بود قرار است در پنج جلد منتشر شود. او در حال بررسی دو جلد دیگر است که آنها را جمع و جور و اضافه کند و این خودش فعالیت خیلی زیادی است.

روزنامه سرخاب به نقل از پسر رضا براهنی درباره بازگشت این نویسنده به ایران، نوشته است: رفتن براهنی هیچوقت در ذهنش رفتن بدون بازگشت نبود که به دلایل مختلف دائما به تأخیر افتاد.

وی گفته است: قطعا دکتر دوست دارد برگردد و اخیرا هم پاسپورتش را گرفته ولی برای این موضوع هیچ زمان مشخصی وجود ندارد، البته ما فشار می آوریم که برگردد.

دکتر رضا برآهنی، نویسنده، منتقد، شاعر و ادیب چیره دست به تاریخ ۲۱ آذر ۱۳۱۴ در تبریز به دنیا آمد.

در ۲۲ سالگی از دانشگاه تبریز لیسانس زبان و ادبیات انگلیسی گرفت و سپس به ترکیه رفت و پس از دریافت درجه دکتری در همین رشته خود به ایران بازگشت و در دانشگاه به تدریس مشغول شد.

وی در سال ۱۳۵۶ جایزه بهترین روزنامه نگار حقوق انسانی را گرفت.

رضا برآهنی آثاری به زبان های ترکی، فارسی، انگلیسی و فرانسوی دارد که تعدادی از آنها به زبان های مختلف از جمله انگلیسی، سوئدی و فرانسوی نیز ترجمه شده است.