خبر ویژه: انتصاب رحمانی فضلی به وزارت کشور معادله تعیین استانداران را تغییر داد/ گزینه های جدید برای استانداری آذربایجان شرقی

اختصاصی اعتدال پرس/ در حالیکه تا چندی پیش و بخصوص در هفته های اول پیروزی روحانی در انتخابات ریاست جمهوری، برای سمت استانداری آذربایجان شرقی گزینه های خاصی که عموما دارای گرایش سیاسی مشهود اصلاح طلبی بودند مطرح می شدند، ولی با معرفی گزینه وزارت کشور از سوی دکتر روحانی که یک چهره اصولگرا می باشد، معادلات جدیدی در تعیین و انتصاب استانداران حاکم شد بطوریکه اینک این محافظه کاران و طیف راست سنتی است که برای بدست گرفتن سکان استانداری امیدوار و فعال شده اند.

از طرف دیگر با توجه به سابقه فعالیت رحمانی فضلی دردیوان محاسبات مجلس و نیز صدا وسیما، دایره نفوذ نمایندگان مجلس و نیز شانس انتخاب مدیران صداوسیمایی در استانداری بیشتر و محتمل شده است.

همه این موارد در حالی است که روابط نزدیک و دیرین امام جمعه تبریز با رئیس جمهورجدید، جایگاه بسیار ویژه ای را برای نماینده ولی فقیه در استان در انتخاب استاندار موجب شده است. همانطورکه در انتخاب اولین استاندار دولت نهم در آذربایجان شرقی نیز این امر به اثبات رسید.

با این تفاصیل باید گفت، با توجه به گرایش فکری وزیر کشور پیشنهادی و همچنین حساسیت سیاسی امام جمعه تبریز و طیف اکثریت نمایندگان استان به چهره های معروف اصلاح طلب، احتمال اینکه استاندار جدید آذربایجان شرقی یک چهره محافظه کار باشد، بیشتر است. البته تلاش و اصرار مسئولین ستاد روحانی در استان برای حضور یک نیروی اصلاح طلب در سکان مدیریت ارشد استان را کماکان نباید نادیده گرفت هرچند که گرایش های مختلف حاکم بر این مجموعه موجب تقسیم توان این جمع شده است.

به گزارش اعتدال پرس، با تغییر معادلات و در شرایط موجود، گزینه های جدیدی برای استانداری مطرح شده اند که  عبارتند از:

نواداد (مدیرکل صدا و سیمای استان که رابطه بسیار نزدیکی با رحمانی فضلی دارد) – شکرنیا (مدیرکل صداوسیما آذربایجان غربی) – اکبر غفاری ( مدیرکل بازرسی استان که هم در بین نیروهای ستاد روحانی و هم نزد محافظه کاران ارج و قرب دارد) – سردار رئوف نژاد (استاندار فعلی زنجان و فرمانده سابق سپاه استان) – سید مصطفی هاشمی(رئیس هیئت مدیره مخابرات و نماینده سابق مراغه در مجلس) – صادق نجفی ( مدیر عامل منطقه آزاد ارس و از نیروهای با نفوذ حلقه هاشمی در استان و مرکز)

باید منتظر روزها و شاید ماههای آینده بود و دید معادلات سیاسی جدید و تحولات پیش رو، روند تغییرات مدیریتی را به کدام سمت وسو می کشاند.