گفتگو با نخبه کارخانه دار تبریزی که کارگر ساده شد!
جوان نخبه تبریزی که توانسته بود با سرمایه شخصی کارخانه صنعتی را با برترین فناوری موجود در جهان احداث کند به علت بی توجهی و سنگ قلاب کردن مسئولان صنعتی استان مجبور شده برای امرار معاش با تعطیلی کارخانه اش در یک کارگاه به عنوان کارگر ساده مشغول به کار شود.
به گزارش اعتدال آذربایجان(اعتدال پرس) به نقل از صنعتیمیز ، داستان تولید داخلی حکایت غمباری دارد که پایان مشترکی به نام بیکاری ، رکود و وابستگی به خارج را دارد و در این میان تاسف بارترین حکایتی که در سالهای اخیر گفته و شنیده شده بی توجهی به جوانان نخبه و تحصیل کرده ای است که فرش قرمزی برای آنان در آنسوی مرزها گشوده شده و گاه این جوانان با بی توجهی به دعوتنامه های رنگارنگ دانشگاه ها و واحدهای صنعتی در آنسوی مرزها برای اعتلای وطن خود تلاش می کنند ولی در برخی موارد نتیجه این ماندن و تلاش برای وطن چیزی جز بیکاری و از دست دادن توان علمی و فناوری برای آنان نیست.
در یکی از این نمونه ها جوانی فرهیخته و نخبه از شهر تبریز با در دست داشتن رزومه ای طلایی از دانشگاه های برتر کشوری و برای اعتلای صنعتی و ایجاد کار و اشتغال در شهر خود تبریز اقدام کرده و واحد فناورانه خاصی را به راه انداخته که در نوع خود بی نظیر بوده است.
وی در گفتگو با خبرنگار صنعتیمیز گفت: با راه اندازی یک واحد صنعتی که به صورت علمی و پیشرفته میتوانست برای تامین نیاز قطعات تخصصی یکی از شرکتهای معتبر استانی اقدام کند وارد کارزار تولید در استان شدم.
وی که نام و نشانی وی در دفتر تحریریه صنعتیمیز موجود است بیان کرد: هدف من اشتغال زایی در یکی از محرومترین شهرهای استان بود و اینکه برای کشور و استان خود موثر واقع شوم نه اینکه مانند برخی دوستان خود راه خارج را در پی گرفته و طرح های خود را به گرانترین قیمت در آنسوی مرزها بفروشم.
این جوان نخبه افزود: این واحد پس از نیاز سنجی در ۲۰ کیلومتری کاراخانه مشهور در ورزقان تاسیس شد که با بی توجهی مسئولان مربوطه و عدم خرید محصولات آن تعطیل و به ورشکستگی رسید.
قیمت پائینتر ، کیفیت بالا و نزدیک بودن به محل کارخانه مادر از مزایای این محصول تولیدی در استان است که در پیچ و خم اداری و سنگ قلاب کردن آقایان مسئول ، محصول تولیدی امکان فروش پیدا نکرد.
از سویی دیگر این واحد تولیدی در استان در فاز اول بوده و در صورت حمایت میتوانست گسترش یافته و بخش قابل توجهی از نیاز این کارخانه تخصصی را تامین کند.
متاسفانه مسئولان کارخانه مادر مبالغ هنگفتی را بابت حمل و نقل موا مشابه از استان اصفهان پرداخت می کنند اما حاضر به خرید محصول از واحد دم دستی خود نیستند.
بنا به گفته این جوان نخبه و تلاشگر استان وی تا کنون با مسئولان ارشد استانی ، نمایندگان مجلس و دهها تن از شخصیتهای مختلف دولتی و صنعتی استان دیدار و گفتگو کرده و همه آنان با تعریف و تمجید از طرح های صنعتی وی قول همکاری به وی داده اند ودر نهایت این جوان نخبه و کار آفرین برای امرار معاش خود ابتدا به رانندگی در تاکسی تلفنی و سپس به عنوان یک کارگر ساده با کمترین حقوق در یک کارگاه کوچک مشغول به کار است.