منطقه آزاد ارس به عنوان یک سازمان اقتصادی مهم و بزرگ، با گذشت بیش از دو دهه از فعالیت خود، و برغم داشتن مزیت های برندینگ خوب، هنوز فاقد استراتژی برند بوده و از مزیت برندینگ در بخش های مختلف خود استفاده لازم نکرده است.

 سازمان های حرفه ای و پیش رو در سطح بین المللی، با تربیت و جذب افراد «چندمهارتی»، اقدام به کاهش هزینه و اندازه سازمان خود و نهایتا افزایش سطح بهره وری و رضایت مندی دستگاه مطبوع خود نموده اند.

در نگاه این نوع مدیران دولتی، فردی که حضور بموقع و منظم در محل کار خود دارد یک کارمند خوب است حتی اگر کیفیت یا خروجی مطلوبی نداشته باشد!

بحران های زیست محیطی مختلف در کشور نشان از مسیر پراشتباه و پرهزینه توسعه در ایران از همان اول و پیروی از بدترین مدلهای توسعه ضد محیط‌ زیستی دارد.

برای تحول، نواندیشی، سالم سازی و کارآمدی نظام حکمرانی و همچنین پاکسازی باندهای مدیریتی مافیایی، باید قید فیل های سفید در سیستم اداره کشور را زد.

یادداشت ویژه اعتدال آذربایجان به قلم سردبیر یکی از بلاتکلیف ترین موضوعات در سیاست های کلان کشور، مسئله مهم اندازه دولت و حدود دخالت دولت در امور مختلف است! اینکه کدام امور دولتی باشد، کدام امور غیردولتی و چگونه، هنوز تصمیم واحد و سیاست روشنی در این باره در حکمرانی خود نداریم! این سردرگمی و […]

یکی از بزرگترین اشکالات توسعه در ایران، جامع نبودن آن و چربش بعد اقتصادی بر ابعاد فرهنگی و اجتماعی آن در برنامه های مختلف توسعه است. به گزارش اعتدال آذربایجان، برخلاف آنکه در صدر خبرها و اظهارات مختلف مسئولین و بخشی از افکارعمومی مشاهده می شود، مشکل کشور صرفا رشد اقتصادی نیست بلکه مشکل بنیادین […]

یادداشت ویژه اعتدال آذربایجان به قلم سردبیر  فناوری‌ها و صنایع نرم باتوجه به مزیت های بسیار خوب و متعدد، می تواند به‌عنوان پیشران اصلی توسعه‌ کشور عمل کنند. طی دو دهه اخیر، اقتصاد دانش بنیان محور اصلی توسعه و رشد اقتصادی کشورهای پیشرفته جهان بوده است. محور اصلی اقتصاد دانش بنیان، وزن دهی بیشتر به […]

در بورکراسی حرفه ای، اصالت دادن به خروجی کار بجای فرآیندها و ضوابط خشک، لزوم انعطاف پذیری و چابکی سازمانی و ایجاد ساختار ها و سازوکارهای جدید سازمانی و کاری (سازمان های مجازی، ادهوکراسی، دورکاری، خودرهبری، مدیریت نرم نیروی انسانی و …) مورد تأکید قرار دارد.

رشد اقتصادی و توسعه کشورها ارتباط زیادی با ماهیت یک نظام سیاسی و یا مدل حکومت ندارد. آنچه در همه این کشورها مشترک بوده و عامل توسعه شده است، بکارگیری علم توسعه و روی کار آمدن یک دولت مقتدر و یکپارچه صرف نظر از نوع حکومت سیاسی بوده است.