شکست میدانی مخالفان(در کودتای ترکیه و یا هر نمونه مشابه دیگر) نمیتواند دلیلی بر افزایش قدرت دولت حاکم شود و در دراز مدت می تواند منشاء تغییرات نرم باشد.
یاداشت اختصاصی اعتدال پرس به قلم سردبیر
کودتای دو روز پیش بخشی از نظامیان ارتش علیه دولت و اردوغان مرد قدرتمند یک دهه اخیر در ترکیه، بازتاب های مختلفی در محافل سیاسی و رسانه ای داشت که در اینجا اجمالا به چند نکته مهم در این خصوص اشاره می شود:
- با توجه به اینکه تنها بخش کوچکی از ارتش در این کودتا دست دارد و اکثریت مردم حامی دولت حاکم هستند و نیز با توجه به حمایت نهادهای دیگر همچون رهبران دینی وحتی احزاب مخالف دولت از اردوغان، قطعا این کودتا موفق نخواهد شد.
مگر اینکه کودتاگران اقدام به خونریزی و حنگ داخلی گسترده کنند که در این صورت باید منتظر روزهای آینده و نوع واکنش جهانی و عمق مقاومت مردم شد.(اتفاقات دو روز اخیر نشان از تایید این ادعا و شکست کامل کودتا دارد) - درخصوص دلایل و زمینه های این کودتا باید گفت، بی ثباتی سیاسی و اختلافات حاکمیتی بوجود آمده از کنش های سیاسی دولت ترکیه در تحولات منطقه ای چند سال اخیر بخصوص سوریه و عراق و تنشهای تحمیلی به این کشور از جمله انفجارات تروریستی متعدد و گسترده یکسال اخیر و تنش چندی پیش با روسیه و کشورهای همسایه و … موجب تحریک مخالفان برای رودرویی خشن با دولت جهت تغییر این سیاستها و تلطیف فضای سیاسی پیرامونی کشور ترکیه در فضای بین المللی شد.
- این ادعا که این کودتا، نمایشی بوده و از طرف خود اردوغان جهت افزایش اقدار حاکمیتی خود طراحی شده بود، هرچند شواهدی از جمله ضعف بیش از حد و غیر قابل باور حجم و برنامه کودتا و نوع واکنش اردوغان علیه فتح الله گولن رقیب دیرین خود، دارد؛ ولی این ادعا از جهات دیگر از جمله با توجه به تبعات منفی و سیاسی این کودتا در ابعاد بین المللی و از دست رفتن اعتبار امنیتی این کشور در افکار عمومی بخصوص با توجه به تکیه بیش از حد این کشور به درآمد گردشگران، بسیار بعید به نظر می رسد.
- اگر چه این کودتا ظاهرا به شکست انجامیده ولی انجام این کودتا حتی بصورت ناموفق، ابهت و قدرت مانور دولت تحت مدیریت اردوغان در مسایل داخلی و خارجی را تحت تاثیر قرار خواهد داد هرچند در کوتاه مدت و بشکل نمایشی موجب اتخاذ برخی رفتارهای اقتدارگرایانه دولت حاکم علیه مخالفان و کودتاگران خواهد شد که اینها صرفا تاریخ مصرف کوتاه مدت خواهد داشت.
- برای مثال در حوادث سال ۸۸ هم، هرچند دولت دهم سر کار ماند و نظام توانست معترضین را کنترل و شکست دهد، ولی ابهت و اعتبار سیاسی دولت مخدوش شده و وجهه نظام بخصوص در روابط بین المللی کاملا تحت تاثیر قرار گرفت.
پس شکست میدانی مخالفان(در کودتای ترکیه و یا هر نمونه مشابه دیگر) نمیتواند دلیلی بر افزایش قدرت دولت حاکم شود و در دراز مدت می تواند منشاء تغییرات نرم باشد.
محمدزاده علمداری- سردبیر اعتدال پرس و تحلیلگر مسایل سیاسی
کانال ما در تلگرام @etedalpres
https://telegram.me/etedalpres
Tuesday, 6 May , 2025