رئیس سازمان میراث فرهنگی انتظار دارد که در چهارمین نشست مشترک ستاد ملی سیاستگذاری و ستاد برنامه‌ریزی و اجرایی استانی تبریز ۲۰۱۸، برای این رویداد بین‌المللی برنامه یک سال پایتختی گردشگری جهان اسلام روی میز مذاکره برود اما برخلاف انتظار او مسئولان شهر هنوز در برگزاری این برنامه در اسفندماه سال ۲۰۱۸ تردید دارند. آنها سردی هوا در این فصل را یکی از دلایل تردید خود ذکر کردند.

 

به گزارش اعتدال آذربایجان(اعتدال پرس) به نقل از ایران، عدم آمادگی مسئولان شهری و استانی برای رویداد «تبریز ۲۰۱۸» (پایتخت گردشگری جهان اسلام) به اعتراض رئیس سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگی کشور منجر شد.

«زهرا احمدی پور» هشدار می‌دهد در صورتی که در میزبانی تبریز برای پایتختی گردشگری جهان اسلام موفق نباشید، شانس میزبانی برای سال‌های آینده را از دست خواهیم داد.

احمدی‌پور می‌گوید: «نباید این ظرفیت را از کشور و مردمش بگیریم، تمامی چهار سال دولت یازدهم آقای روحانی اولویت خود را ظرفیت‌های گردشگری می‌داند، اگر قرار باشد ما همپای این تقاضا حرکت نکنیم، جفا به صنعت گردشگری کرده‌ایم.» احمدی‌پور از سمن‌ها و اصحاب رسانه می‌خواهد تا هر گونه کمبودها در بخش‌های گردشگری تبریز را شناسایی کنند تا نسبت به رفع آنها تلاش شود.

رئیس سازمان میراث فرهنگی انتظار دارد که در چهارمین نشست مشترک ستاد ملی سیاستگذاری و ستاد برنامه‌ریزی و اجرایی استانی تبریز ۲۰۱۸، برای این رویداد بین‌المللی برنامه یک سال پایتختی گردشگری جهان اسلام روی میز مذاکره برود اما برخلاف انتظار او مسئولان شهر هنوز در برگزاری این برنامه در اسفندماه سال ۲۰۱۸ تردید دارند. آنها سردی هوا در این فصل را یکی از دلایل تردید خود ذکر کردند!

احمدی‌پورتأکید می‌کند هرچه زودتر باید برنامه‌ها مشخص شود! او از مسئولان تبریز خواست تا هرچه زودتر برنامه‌های تبریز ۲۰۱۸ را به او برسانند و قول داد که اعتبار لازم برای برگزاری آن را از دولت بگیرد.

احمدی‌پور در این نشست از تمام مسئولان آذربایجان شرقی می‌خواهد تا برای تبریز ۲۰۱۸ روزشمار داشته باشند: «طبق گزارشات ارائه شده توسط کارگروه‌های مختلف این رویداد، مشخص می‌شود که بسیاری از مصوبات هنوز شکل برنامه به خود نگرفته‌اند و بسیاری از کارگروه‌ها تقویم برنامه‌های خود را آماده نکرده‌اند و به این ترتیب نمی‌توان پیشرفت کار را به‌درستی رصد کرد.»

هیچ نشانی از رویداد‌های فرهنگی در یک سال پایتختی گردشگری جهان اسلام در میان حرف‌های رد و بدل شده از سوی مسئولان استانی تبریز شنیده نمی‌شود! بحث و جدل بر سر این موضوع که آیا این رویداد دقیقاً در ۱۰ بهمن سال‌جاری آغاز شود یا با توجه به سردی هوا به تاریخ دیگری موکول شود، این سؤال را در ذهن می‌آورد که آیا این رویداد عظیم قرار است به یک هفته برنامه رسمی محدود شود یا در جای جای شهر تبریز برنامه‌های مختلفی انجام خواهد گرفت؟ آیا جاذبه‌ها و رویدادهای مختلفی برای حضور گردشگران خارجی بویژه کشورهای اسلامی در فصول مختلف سال ۲۰۱۸ دیده شده است؟

احمدی‌پور تأکید می‌کند: «از هم‌اکنون باید روزهای برگزاری هر برنامه مشخص شود تا جلوی تداخل این برنامه‌ها را بگیریم و میهمانان مربوط به هر برنامه را نیز از هم‌ اکنون دعوت کنیم، شهرهای خواهرخوانده تبریز باید از همین الان برای حضور در این مراسم حضور داشته باشند.»

او با تأکید بر برگزاری جلسات منظم کارگروه‌ها هم می‌گوید: «باید تمامی مسئولان در ادارات خود روزشماری برای این رویداد داشته باشند، چرا که تبریز در این رویداد یک نقش بین‌المللی را ایفا خواهد کرد و مدیران نباید از تک تک لحظات غافل شوند.»

شهر خبر از ۲۰۱۸ ندارد

مشاهدات میدانی خبرنگار «ایران» از شهر تبریز هم نشان می‌دهد که شهر اطلاع چندانی از وجود و تأثیر این رویداد روی گردشگری آذربایجان غربی ندارد! مشارکتی هم از سوی مردم شهر برای برگزاری این رویداد بین‌المللی دیده نمی‌شود! تنها نشانه‌های این رویداد در سطح شهر حک «تبریز ۲۰۱۸» بر سردر بناهای تاریخی است! بناهای تاریخی که سایه سنگین بلند مرتبه‌سازی بر سر آنها سنگینی می‌کند! رئیس سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری هم می‌گوید:«کار تبلیغات این رویداد باید از هم‌اکنون آغاز شود و این امر نباید محدود به تبریز باشد بلکه باید یک تبلیغ ملی در این زمینه داشته باشیم و هر کسی که در هر جای کشور سوار اتوبوس، قطار و هواپیما می‌شود باید تبلیغی از این رویداد مشاهده کند که این نوع تبلیغات در تمامی نقاط جهان هم دیده می‌شود.»

احمدی‌پور همچنین خواستار وارد کردن بخش خصوصی به برنامه‌های تبریز ۲۰۱۸ می‌شود و می‌گوید:«باید با مشارکت بخش خصوصی و دولتی، این برنامه‌ها را عملیاتی کرده و شروع و پایان هر کدام از برنامه‌ها را تک به تک مشخص کنیم.»
اما حرف‌های «مرتضی بخشایش آبدار» مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری آذربایجان شرقی نشان می‌دهد که مسئولان این استان غربی، این رویداد بین‌المللی را نقطه آغازی برای رشد زیر ساخت‌های گردشگری می‌دانند. برای مثال بخشایش می‌گوید: «تمام طرح‌هایی که برای تبریز ۲۰۱۸ در نظر گرفته شده، باید در پایان عمر دولت دوازدهم به اتمام برسد تا زیرساخت‌های گردشگری این شهر ارتقا یابد.» «صادق نجفی» شهردار تبریز هم می‌گوید: «بر این باورم که سال ۲۰۱۸ پدیده خاصی اتفاق نمی‌افتد اما شروعی برای توسعه آذربایجان در ایران خواهد بود.»

این درحالی است که هدف از برگزاری چنین رویدادهایی جلب توجه گردشگر داخلی و خارجی با توجه به زیر ساخت هاست! البته فرصت سوزی‌ها در این مقوله در ایران مسبوق به سابقه است! مثلاً اصفهان هم در دهه ۸۰ نتوانست از فرصت یک ساله پایتختی فرهنگی جهان اسلام استفاده کند!

حک آرم «تبریز ۲۰۱۸» روی لباس تیم ملی

زهرا احمدی‌پور در این مراسم می‌خواهد تا تیم ملی فوتبال کشور با آرم «تبریز ۲۰۱۸» در بازی‌های جهانی روسیه حاضر شوند. پیشنهادی که با توجه به زمان محدود و همچنین چانه‌زنی‌های لازم با فیفا به نظر نمی‌رسد که عملی باشد! ایران در جام جهانی ۲۰۱۴ توانست یوزپلنگ ایرانی(آسیایی) را به همراه تیم ملی به جام جهانی برزیل بفرستد اما وقوع این اتفاق شکوهمند تنها در سایه تلاش‌های چند ساله بخش‌های مردمی حوزه میراث فرهنگی و محیط زیست و همکاری‌های دولتی رخ داد!

علاوه بر حضور یوز ایرانی، برگزاری کنوانسیون ۲۰۱۷ راهنمایان گردشگری جهان در سال گذشته هم یکی دیگر از موفقیت‌های مردمی ایران است. این دو تجربه نشان می‌دهد که رویدادهای مهمی چون تبریز ۲۰۱۸ را هم باید به بخش‌های مردمی با تجربه سپرد و بخش دولتی تنها اعتبار وبستر‌سازی لازم را در اختیار آنها بگذارد، در غیر این صورت با برگزاری یک برنامه روتین و حضور چند شخصیت ملی و بین‌المللی هیچ تحولی در حوزه گردشگری کشور به وجود نمی‌آید!