یادداشت ویژه سردبیر اعتدال پرس ؛

مقام معظم رهبری سال ۱۴۰۴ را سال «سرمایه گذاری برای تولید» نامیدند و بیم آن می رود، فهم ناقص و تعبیر غلط از این شعار، سرنوشت آن را همچون سالهای قبل به مسیر انحرافی و اقدامات ویترینی و ناموفق بکشاند چراکه در حل مسئله، فهم درست مسئله مهمترین و اصلی ترین بخش آن است.

بر همین اساس باید متذکر شد:

۱- سرمایه و «سرمایه گذاری» صرفا به معنای منابع مالی و تأمین پول نیست. «سرمایه انسانی» سرمایه ای بسیار ذی قیمت و اساسی برای توسعه و تولید ثروت است و با تزریق نیروهای کاردان و دانا به سیستم در حوزه های مختلف تصمیم گیر و اجرایی، می توان ضریب بهره وری و درجه اطمینان و موفقیت پروژه های سرمایه گذاری را بالا برد‌ خصوصاً که منبع دانایی سیستم اجرایی کشور با فقر جدی مواجه بوده و در حال تهی شدن است.

۲- «تولید» صرفا به معنای تولید محصولات فیزیکال همچون تولیدات صنعتی یا کشاورزی و امثالهم نیست. منظور از تولید در کلام رهبری در اصل، هر نوع فعالیت اقتصادی که منجر به خلق ثروت و ارزش افزوده شود، است و مهمترین آنها در اقتصاد مدرن و پیشرو، اقتصاد غیر ماتریال همچون ترانزیت، اقتصاد دانش بنیان، صنایع نرم و گردشگری می باشد که عموما نیاز به منابع مالی کمتری دارد و در راستای توسعه سبز و پایدار نیز می باشد.

۳- تزریق سرمایه به تنهایی نمی‌تواند باعث رشد گردد و قبل از تلاش برای جذب سرمایه‌گذاری، باید بسترهای اولیه و حیاتی همچون: بهبود فضای کسب و کار، امنیت سرمایه گذاری و حذف رانت و ایجاد فرصت های برابر را مورد توجه قرار داد. سرمایه گذار صرفا جایی می رود که درجه اطمینان و سهولت بالایی برای فعالیت و آینده خود ببیند و گرنه حتی سرمایه های فعلی هم از دست خواهد رفت.

بابک محمدزاده علمداری؛ دکتری مدیریت توسعه