به گزارش اعتدال آذربایجان به نقل از پایگاه خبری اویاقلیق، ابوالفضل وصالی طی یادداشتی در این رسانه درباره دبیری معاون پارلمانی رئیس جمهور نوشت:

کسب رای اعتماد کم سابقه ی تمامی وزرای پیشنهادی مسعود پزشکیان از سوی مجلس غیر همسوی سیاسی و جناحی به رغم تشبیه ” عجیب شهرام دبیری معاون امور مجلس رئیس جمهور به نقل از خود پزشکیان در یادداشت های ” صفحه ی تلگرامی ” موسوم به “دغدغه های مسعود” مبنی بر اینکه ” رای اعتماد نمایندگان مجلس مثل آبگوشت است ! “؛ در حالیکه ” جواد ظریف ” رئیس شورای راهبردی بررسی و انتخاب گزینه های تصدی وزارت و برخی دیگر از همراهان ستادی او علنأ از نصف لیست نهایی معرفی شده به مجلس از سوی این شورا اظهار بی اطلاعی کردند و ظاهرأ عطای کار با پزشکیان را علیرغم تلاش های مجدانه ی حمایتی برای پیروزی او در انتخابات احیانأ به جهت بی اعتنایی به تصمیم و نظر مشورتی و مصلحتی شورای مزبور و لابد عدم اعتقاد به توانمندی و‌ اعتقاد فکری اکثریت نام های لیست معرفی شده برای پیشبرد اهداف جریان اصلاح طلبانه ی حامی وی، به لقایش بخشیدند، حداقل برای شخص او فرصت مغتنمی است که وعده های انتخاباتی خود را مبنی بر حل معضلات اقتصادی ، مشکلات معیشتی ، رفع تبعیض و محرومیت و بحران های بین المللی و ایجاد شفافیت ( به قول مکرر خود وی ” إف . آی . تی إف ” داخلی ) به پشتیبانی آن عملیاتی کند !

از طرفی حمایت و رهنمود های ویژه رهبری از لیست پیشنهادی و حتی در مواردی تاکید مستقیم ایشان به حضور برخی شخصیت ها در لیست وزراء پیشنهادی مانند “عباس صالحی” گزینه ی ریاست وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و “خانم فرزانه ی صادق مالواجرد ” نامزد تصدی وزارت راه و شهرسازی که پزشکیان در جریان دفاع از لیست فوق بصورت علنی مطرح و از توصیه ی مقام رهبری مبنی بر استفاده از آنها در دولت نام برد و این موضوع یقینٱ در اقناع نمایندگان اغلب مدعی ذوب در ولایت برای دادن رای اعتماد به تمام وزراء موثر بوده است ،مثال وزیدن باد موافق به بادبان کشتی دولت چهاردهم برای حرکت به سوی ساحل نجات در اقیانوس مواج بحران های دامن‌گیر ملک و ملت است و عملٱ هم توپ و هم میدان را در اختیار دولت او قرار داده است تا فرداهایی در صورت عدم کامیابی در تحقق وعده ها خود را تدارکاتچی معرفی نکند !

اگرچه هیچ تردیدی وجود ندارد بدون نصب مدیران کارآمد و کار بلد و صاحب ابتکار و مقاوم در مقابل باندهای مافیایی در بدنه ی دستگاه های اجرایی و مدیریت های میانی به عنوان زنجیره ی پیش برنده ی‌ سیاست های کلان مدیریتی در حوزه های زیرمجموعه ی اجرایی که البته مفهوم آن صرفٱ با پاک دستی و دیانت وخشکه مقدس مٱبی و سهم خواهانه ی جناحی فاقد تخصص و تجربه ی کاری به استناد نتیجه ی چنین رویکردهای شکست خورده ی پر هزینه و بحران زای گذشته به غایت توفیر دارد و نیز بدون اصلاح ساختارهای نا کارآمد مدیریتی بر اساس اصل لازم و ملزوم که خود پزشکیان بارها در سخنرانی های پر طمطراق دوران نمایندگی مجلس ( هر چند بدون نقش آفرینی عملی در فرصت دوران طویل نمایندگی مجلس برای رفع این معضل اساسی ) اشاره کرده است ، ولو با تلاش جهادی و تخصصی و دلسوزانه در هیات دولت ، کار چندانی برای عبور و خروج از چنبره ی مشکلات به مصداق اینکه زنجیرهای ستبر فولادی هم چه بسی از حلقه های ضعیف و فرسوده ی میانی آسیب می بینند و پاره می شوند، پیش نخواهد رفت !