به گزارش اعتدال آذربایجان (اعتدال پرس) بر اساس گزارش خبرگزاری فارس و داده‌های منتشرشده از سوی آموزش‌وپرورش آذربایجان شرقی، سرانه فضای آموزشی در تبریز تنها حدود ۴ متر مربع برای هر دانش‌آموز است؛ رقمی بسیار پایین‌تر از استاندارد ۸.۳ متر مربع کشوری. این کمبود زیرساخت موجب شده کلاس‌های درس در بسیاری از مدارس دولتی تبریز به بالای ۴۰ دانش‌آموز برسد. کارشناسان آموزشی هشدار می‌دهند که چنین تراکمی مستقیماً بر کیفیت یادگیری، سلامت روانی و کارایی معلمان تأثیر منفی می‌گذارد.

به گفته‌ی مسئولان آموزش‌وپرورش استان، در شرایطی که هزینه‌های سنگین مدارس غیردولتی و نگرانی از تداوم آموزش مجازی در پی بحران انرژی، خانواده‌ها را دوباره به مدارس دولتی سوق داده است، زیرساخت‌های آموزشی این شهر توان پاسخ‌گویی به این تقاضای فزاینده را ندارد. علاوه بر آن، کمبود معلم، مدارس فرسوده و حتی ۳۱۶ مدرسه کانکسی در استان، ابعاد بحران را گسترده‌تر کرده است (منبع: ایسنا).

این وضعیت در حالی است که طبق گزارش خبرگزاری مهر، ۱۲ مدرسه در تبریز به دلیل دریافت وجوه غیرقانونی در ثبت‌نام مورد تذکر قرار گرفته و چهار مدیر مدرسه نیز احضار شده‌اند. اگرچه مسئولان تأکید کرده‌اند که کمک‌های مردمی باید داوطلبانه باشد، اما شواهد نشان می‌دهد خانواده‌ها در عمل با فشارهای پنهان و آشکار مواجه‌اند.

منتقدان بر این باورند که سیاست‌های آموزشی در سال‌های اخیر، نه‌تنها پاسخ‌گوی رشد جمعیت دانش‌آموزی نبوده، بلکه با بی‌توجهی به توسعه مدارس دولتی، عملاً مسیر را برای افزایش نابرابری آموزشی هموار کرده است. اکنون که والدین ناگزیر به مدارس دولتی بازگشته‌اند، این ناترازی به شکل عریان‌تری خود را نشان می‌دهد.

کارشناسان معتقدند که راهکارهایی نظیر افزایش نوبت‌های آموزشی، استفاده از فضاهای جانبی شهری، جذب معلمان حق‌التدریس و جلب مشارکت خیرین مدرسه‌ساز می‌تواند تا حدی از شدت بحران بکاهد. اما واقعیت این است که بدون سرمایه‌گذاری پایدار و برنامه‌ریزی بلندمدت، آموزش‌وپرورش در تبریز هر سال بیش از پیش با بحران تراکم، فرسودگی و نابرابری مواجه خواهد شد.