به گزارش اعتدال آذربایجان (اعتدال پرس)؛ در روزهایی که تبریز با خاموشی‌های برق و فشار اقتصادی روبه‌روست، بحران آب هم به بخشی از زندگی روزمره شهروندان تبدیل شده است. برخی محلات با قطعی و افت فشار آب مواجه‌اند و مسئولان آب و فاضلاب استان علت را کاهش ذخایر آب در مخازن و ورودی کم سدها عنوان کرده‌اند.

اما پشت این مشکل فنی، داستانی گسترده‌تر نهفته است؛ شهری با ظرفیت صنعتی و موقعیت راهبردی که هنوز نمی‌تواند نیازهای ابتدایی آب شرب خود را تأمین کند. کارشناسان معتقدند دلیل اصلی، اولویت‌بندی‌های نادرست در سطح کلان و سیاست‌های متمرکز است که استان‌ها را از تصمیم‌گیری مستقل محروم کرده و سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌های حیاتی را به تعویق انداخته است.

به گفته شهروندان، وقتی آب قطع می‌شود، تنها مشکلی خدماتی حل نمی‌شود؛ بلکه اضطراب، ناامیدی و حس بی‌ثباتی اجتماعی افزایش می‌یابد. برخی خانواده‌ها حتی مجبور شده‌اند برای ذخیره آب، هزینه اضافی کنند و این بحران، به شکلی ملموس، فاصله مردم با نهادهای تصمیم‌گیر را بیشتر کرده است.

یک تحلیلگر اقتصادی با بیان اینکه «آب در تبریز به یک مسئله سیاسی و اقتصادی تبدیل شده»، می‌گوید: «اگر دولت و مدیریت شهری نتوانند راهکار پایدار ارائه دهند، بحران آب تنها نقطه شروع مشکلات گسترده‌تری خواهد بود که سرمایه اجتماعی و اقتصاد شهری را هدف قرار می‌دهد.»

در حالی که تابستان ادامه دارد و ذخایر آبی همچنان در سطح هشدار هستند، شهروندان تبریزی امیدوارند این بحران، فرصتی شود برای اصلاحات واقعی در مدیریت منابع و سرمایه‌گذاری بلندمدت در زیرساخت‌های حیاتی.