۲۷ شهریورماه به نام «روز ملی شعر و ادب فارسی» در تقویم رسمی ایران ثبت شده است. این روز که همزمان با سالروز درگذشت استاد محمدحسین شهریار، شاعر برجسته دو زبانه ایرانی است، نمادی از اهمیت شعر و ادب فارسی و جایگاه فرهنگی و هویتی این هنر در ایران به شمار می‌آید.

به گزارش اعتدال آذربایجان (اعتدال پرس)، شورای عالی انقلاب فرهنگی در سال ۱۳۸۱ روز درگذشت استاد شهریار را به‌عنوان روز ملی شعر و ادب فارسی نام‌گذاری کرد. علی‌اصغر شعردوست، محقق و سیاست‌مدار ایرانی، در مصاحبه‌ای با ایرنا اعلام کرده است که این انتخاب نه تنها به دلیل جایگاه برجسته شهریار در شعر فارسی، بلکه به منظور پر کردن خلأ بزرگداشت شعر و ادب فارسی در تقویم ملی صورت گرفت.

شهریار با آثار دو زبانه خود در زبان‌های فارسی و ترکی آذربایجانی، پلی میان فرهنگ‌ها ایجاد کرد و نشان داد که زبان و هنر می‌تواند مرزهای فرهنگی را فراتر رود. آثار او، به ویژه منظومه «حیدربابایه سلام»، نه تنها در ادبیات فارسی بلکه در ادبیات ترکی نیز جایگاه ویژه‌ای دارد و مفاهیمی چون هویت ملی، عشق و انسانیت را با زبانی فلسفی و روانشناسانه بیان می‌کند.

از منظر روانشناسی، اشعار شهریار بازتاب‌دهنده عمق عاطفی و بحران‌های درونی اوست؛ استفاده او از مکانیزم‌های دفاعی مانند «بازگشت زمانی» و «همانندسازی» در مواجهه با دغدغه‌های فردی و اجتماعی، نمایانگر پیچیدگی روانی و حساسیت شاعر است. همچنین، از دیدگاه جامعه‌شناسی، اشعار شهریار به بازتاب فرهنگ و هویت جمعی جامعه ایرانی کمک کرده و دغدغه‌های اجتماعی و ملی را با زبانی شاعرانه منتقل می‌کند.

انتخاب روز درگذشت استاد شهریار به عنوان روز ملی شعر و ادب فارسی، نه تنها بزرگداشت این شاعر برجسته است، بلکه فرصتی برای توجه به اهمیت شعر و ادب فارسی در حفظ هویت فرهنگی، زبان و ارزش‌های ملی ایران فراهم می‌آورد. این روز، یادآور نقش بی‌بدیل شعر در پیوند میان فرد، جامعه و تاریخ فرهنگی کشور است.