ایوب نصیری را دورادور از خیلی سالها پیش میشناسم همان زمان که در کنار روح الله رشیدی و گروه طوبی در نشریه وزین آذرپیام، منادی نگاه نو در حوزه فرهنگ و همچنین سیاست در فضای کلاسیک و بوروکراتیک تبریز شدند.

البته وی چندی بعد، راهی تهران و سازمان صدا و سیما شد و نزدیک به دو دهه، تجربه ای متفاوت با اتکا به همان نوگرایی و نواندیشی را در معاونت خبر سازمان زیست کرد و نمرات خوبی هم در کارنامه اش ثبت شد.

اما…

در صداوسیمای مرکز تبریز یا همان شبکه سهند، مدیران زیادی آمدند که بعضاً حتی تجارب و رزومه خیلی پر و پیمان هم داشتند ازجمله علی نواداد و همین اکبر رضایی که روی کاغذ، رزومه طولانی و با مسمایی داشتند ولی نتوانستند موجب تحول و ارتقاء در آنتن شبکه سهند شوند و خصوصا با ارزیابی افکار عمومی، نمرات خوبی در کارنامه شان کسب نکردند.

حسب تجارب و سابقه خدمتم در این مرکز که سرانجام برغم پیشنهاد تمدید خدمت و باوجود پست مدیریتی، ولی در کمال ناامیدی از اصلاح و اثرگذاری، خدمتم در این سازمان را با بازنشستگی به پایان بردم، عرض کنم بر خلاف برخی دوستان من همچنان به آینده این شبکه امیدوار نیستم!

برای تحول آفرینی در شبکه سهند، در کنار داشتن برنامه مشخص از پیش تنظیم شده، باید خانه تکانی اساسی در فضای کاری و مدیریت های میانی که بعضاً عامل اصلی ناکارآمدی در این شبکه و ریشه دوانده در تار و پود آن هستند و نیز بازتعریف روابط با مراکز قدرت و محافل ذی مدخلی که توقعات نابجا و دخالت های مزاحم در امور این شبکه دارند، انجام شود و در غیر اینصورت باز در بر همان پاشنه ضعیف و پراشتباه فبلی خواهد چرخید. چنانچه مدیران پررزومه قبلی هم از آن غفلت کردند و برغم آنچه می‌خواستند و تلاش می کردند، ولی ناکام ماندند.

بابک محمدزاده علمداری،

کارشناس بازنشسته امور اداری، مشاور اجرایی سابق صداوسیمای مرکز آذربایجان شرقی و فعال رسانه‌ای