به گزارش سی.ان.ان، پارک “خلق” در شانگهای یکی از مکان هایی است که به نمایشگاه همسریابی در این شهر تبدیل شده و آخر هر هفته والدین یا خود افراد جویای همسر به آن مراجعه می کنند تا زوج مناسب را شناسایی کنند. همسریابی تصویر آخر هفته در این پارک، افراد پیر و جوانی است که در محوطه نمایشگاه جایی […]
به گزارش سی.ان.ان، پارک “خلق” در شانگهای یکی از مکان هایی است که به نمایشگاه همسریابی در این شهر تبدیل شده و آخر هر هفته والدین یا خود افراد جویای همسر به آن مراجعه می کنند تا زوج مناسب را شناسایی کنند.
همسریابی
تصویر آخر هفته در این پارک، افراد پیر و جوانی است که در محوطه نمایشگاه جایی که آگهی ها نصب شده است، قدم می زنند، مقابل یادداشت مشخصات افراد مایل به ازدواج می ایستندٰ و اگر موردی ظرشان راجلب کرد آن را یادداشت می کنند.
همسریابی
در حالی که روابط غیر رسمی زوج های جوان در چین رو به افزایش است خانواده ها برای کاهش اثرات مخرب اینگونه روابط به این محل می آیند تا خود برای فرزندشان زوجی مناسب پیدا کنند.
همسریابی
در کنار این، معمولا خود افراد جویای زوج، آخر هفته ها با حضور در این محل ضمن آنکه خود را به عنوان یک جویای همسر معرفی می کنند با کسانی که ممکن است همسر آینده شان باشد آشنا می شوند.
همسریابی
گفته می شود به دلیل سیاست های جمعیتی حکومت چین بیشتر جوانانی که در دهه ۱۹۸۰ به دنیا آمده اند، خواهر یا برادر ندارند و به همین خاطر اینگونه مراکز راهی است که می تواند آنها را در ازدواج کردن و یافتن شخص مورد علاقه شان یاری دهد.
همسریابی
این مرکز از سال ۲۰۰۴ تشکیل شده است و با اینکه برطبق آمار دولتی چین، تعداد مردان ۳۴ میلیون نفر بیشتر از زنان است، مسئولین مرکز می گویند مشتریان زن سه برابر مردان هستند.
همسریابی
گفته می شود به دلیل محدودیت هایی مثل پرداخت حق ثبت نام ۵۰۰ دلاری برای زنان (مردان می توانند رایگان ثبت نام کنند) و همچنین محدودیت سنی برای زنان (زیر ۳۳ سال) بسیاری از زنان نمی توانند مرد مورد علاقه خود را پیدا کنند.
همسریابی
از سوی دیگر باوجودی که تعداد مردان نسبت به زنان در این کشور بیشتر است، مردان چینی تمایل دارند با درنظر گرفتن شرایط خاص سنی و تحصیلی با زنان ازدواج کنند و به همین خاطر برخی از دختران و زنان چینی به ویژه آنانی که مطلقه هستند مجرد باقی می مانند؛ این در حالی است که حضور مردان مسن در میان جویندگان زوج در این مراکز به چشم می آید.
همسریابی
همسریابی
fateme
تاریخ : ۲۱ - اسفند - ۱۳۹۲
فقط قبل از قضاوت لطفا تا آخر بخونین!
آخه من نمیدونم ، یافتن همسر تو سایت هایی مثل همسریابی شیدایی یا دیگر سایت های همسریابی چه فرقی با یافتن شریک زندگی به روش معمول دارد؟
مهم اینست که قبل از اقدام به ازدواج سعی کنیم فرد را با روش های اطمینان بخش بشناسیم.
بعضی ها جوری نظر و اسم رو این سایت ها میزارن که انگار فرد مستقیما از درون اینترنت با فرد مورد نظر ازدواج میکند … (( مثلا اسم میزارن ازدواج اینترنتی))
بابا …. این سایت ها فقط معرفی اولیه میکنند ، مثل اینکه ما شخصی رو تو دانشگاه ، تو فیس بوک ، تو اتوبوس و … میبینیم و ازش خوشمون میاد ، آیا همونجا بلافاصله تصمیم میگیریم که ازدواج کنیم؟
نه عزیزم ، فکر میکنیم ، تحقیق میکنیم ، مشورت میکنیم و با خانواده طرف آشنا میشیم و بعد ازدواج میکنیم ، پس تو این قضیه اینترنت نقشش چقد بود که اسمش رو ازدواج اینترنتی گذاشتیم؟
اینکه این روش به نظر بعضی ها یه جوریه که با مزاقشون سازگار نیست مشکل خودشون هست ، من کارشناس اسلامی نیستم ، اما فکر کنم اگر خوب اسلام رو مطالعه کنیم، این روش هیچ تناقضی با آن نداشته باشد. میدونید اگه به جای این مشکل تراشی ها کمی درست فکر میکردیم تا حالا چقدر از مشکلات جوانان حل میشد.
همینطور دخترا پیر میشن ، فقط بخاطر اینکه خانواده هاشون بخاطر مشغله زیاد دیگه مثل قدیما با دوست و همسایه ارتباط ندارن تا کسی هم بفهمه تو این خونه دختری است که در سن ازدواجه….
و همینطور پسرا هم بخاطر اینکه زیاد نمیشناسن ، معمولا از انتخابشون راضی نیستند …