میزان مطالعه نمایندگان درباره طرح‌ها و لوایحی که در دستور کار مجلس قرار می‌گیرد، کم است. برخی نمایندگان بر پایه علایق شخصی، مطالعاتی انجام می‌دهند، ولی در مجموع نمایندگان فرصتی برای مطالعه ندارند. آنان حتی برای اینکه در جریان اخبار باشند، باید برخی برنامه‌های خود را تغییر دهند.

به گزارش اعتدال پرس به نقل از «تابناک»، مجلس شورای اسلامی در سال ۱۳۹۲ به غیر از جلسات رسیدگی به لایحه بودجه سال ۱۳۹۲ و ۱۳۹۳ و همچنین بررسی صلاحیت وزرای پیشنهادی دولت یازدهم، ۸۳ نشست علنی را شاهد بود که در آن، وکلای ملت ۲۳ طرح و ۱۵ لایحه را به تصویب رساندند.

با اینکه مجلس شورای اسلامی در سال ۹۲ سال پر کاری را پشت سر گذاشته، گویا کاستی‌ها و کمبود‌های بسیاری در روند کار وجود دارد، به گونه‌ای که برخی نمایندگان مجلس بر این باورند که بازدهی مجلس کم بوده و همچنین پراکندگی و تغییرات زیاد قوانین از نقاط ضعف مجلس بوده است.

بنا بر این گزارش، برخی نمایندگان مجلس بر این باورند که باید بافت مجلس را از حالت سنتی بیرون آورد و پژوهش را بیشتر در مواردی که منتهی به نتیجه می‌شود سهیم کرد. همچنین نطق‌های مجلس زمان نمایندگان را در صحن به هدر می‌دهد و باید فکر دیگری کرد، یا اینکه مطالعه عمومی و تخصصی نمایندگان کم است و این به دلیل کمی وقت است.

غلامعلی جعفر‌زاده امین آبادی درباره این موضوعات گفت: کار مجلس زیاد، ولی بازدهی آن کم است. متناسب با حجم کاری که انجام می‌شود، بازدهی مناسب و خوبی به دست نمی‌آید. پراکندگی و تغییرات زیاد قوانین از نقاط ضعف مجلس است. حجم چشمگیری از وقت مجلس را تغییر قوانین می‌گیرد. زمانی که می‌خواهد قانونی وضع شود، کار کار‌شناسی لازم در مورد آن انجام نمی‌شود. در مجموع با توجه به فعالیتی که انجام می‌شود، خروجی متناسب نیست. اگر می‌خواهیم مجلس پویا‌تر و قوی‌تر شود، باید از روش سنتی خارج شود و مرکز پژوهش‌ها قوی‌تر عمل کند. باید در وضع قوانین معیار‌ها و ملاک‌هایی رعایت شود. نمایندگان هم به مرکز پژوهش‌ها اعتماد دارند.

وی افزود: نطق‌های مجلس نیز بیشتر نطق‌های عوام پسند است و بیشتر وقت مجلس را می‌گیرد. می‌توان جای دیگری را در نظر گرفت و به طور زنده آن را از رادیو و تلویزیون پخش کرد. این نطق‌ها و تذکرات را باید از دستور کار مجلس خارج کرد. زمان‌هایی که در صحن تلف می‌شود، مجلس باید به کار واقعی خود بپردازد. تغییر قوانین باید در کمیسیون مربوط به خود انجام شود تا کار کار‌شناسی روی آن انجام شود، نه اینکه با دو فوریتی کردن طرح آن را در دستور کار قرار دهند.

جعفر‌زاده در مورد میزان مطالعه نمایندگان درباره طرح‌ها و لوایحی که در دستور کار مجلس قرار می‌گیرد، گفت: برخی نمایندگان بر پایه علایق شخصی، مطالعاتی انجام می‌دهند؛ اما در مجموع نمایندگان فرصتی برای مطالعه ندارند. نمایندگان حتی برای اینکه در جریان اخبار باشند، باید برخی برنامه‌های خود را تغییر دهند. با توجه به اوضاع اقتصادی کشور، فشارهایی که از حوزه‌های انتخابیه به نمایندگان وارد می‌شود، بسیار است؛ بنابراین، باید ترتیبی داده شود که حجم کار نمایندگان کمتر شود.

این نماینده گفت: قاطبه نمایندگان دارای تجارب خوبی هستند و در موارد گوناگون به تجربه خود رجوع می‌کنند؛ برای نمونه، در مباحث بانکی نمایندگانی داریم که متخصص امور بانکی هستند و نزد آن‌ها می‌رویم و… .

وی افزود: مردم اصلا وظایف نمایندگان را نمی‌دانند و در هر موردی که باشد، به نماینده رجوع می‌کنند و خوبی و بدی نماینده را به این می‌دانند که مشکلات مردم را رفع و رجوع کند. وظیفه نماینده چیز دیگری است. نماینده هم چون نیاز به رأی مردم دارد، خود را مقید می‌داند که دل مردم را به نوعی به دست بیاورد. حتی برخی افراد درخواست‌های خلاف قانون دارند!

این نماینده گفت: اشکال از فرهنگ مردم نیست، بلکه از سیستم انتخاباتی ماست که ارزش رأی در بین آحاد جامعه مساوی است و اینکه به دست آوردن رأی عامه مردم آسان تر از به دست آوردن رأی نخبگان است و این موضوع اشکال ایجاد می‌کند.

نماینده رشت در پایان تأکید کرد: باید در سیستم انتخابات تغییراتی ایجاد کنیم که برای رأی دادن، بیشتر نخبه‌ها ورود کنند. در چین همه مردم نمی‌توانند رأی بدهند و قانع هم هستند و خود را در این حد نمی‌دانند که بخواهند حتی در انتخاب رئیس جمهور دخالت کنند. به این شدت هم نه؛ اما باید فرایندی شکل گیرد و قشرهایی که نسبت به امور آگاه‌ترند در انتخابات شرکت کنند. یا اینکه پلکانی باشد و عامه مردم شورا‌ها را برگزینند و شورا‌ها برای انتخابات مجلس رأی بدهند.