حرکت سینوسی شاخصهای اقتصادی و نبض پرتلاطم فضای اقتصادی کشور در ادوار مختلف، نشان از عدم وجود رویه ثابت رو به رشد در این حوزه و ناکارآمدی برنامه های متفاوت پیاده شده در ادوار گذشته دارد.

واقعیت این است که تا وقتی مشکلات ریشه ای و کلان اقتصاد ایران حل نشه، نباید امیدی به بهبود پایدار شاخصهای اقتصادی و اصلاح فضای اقتصادی کشور داشت.

وجود فضای امن و پایدار و آینده قابل پیش بینی، لازمه هر نوع فعالیت اقتصادی بخصوص جهت جذب سرمایه گذاری خارجی و بخش خصوصی می باشد.

چهار عامل اصلی:
۱- سیاست زدگی شدید حوزه اقتصادی در کشور(فدا شدن اصول اقتصادی پای منازعات جناحی و سلایق سیاسی حاکمان)
۲- عدم شفافیت فعالیتهای اقتصادی در کشور(زیرزمینی بودن بخش عظیمی از فعالیتهای اقتصادی و نبود اطلاعات آماری دقیق از صورت وضعیت بخش عظیمی از بنگاههای اقتصادی و خرده پاها)
۳- عدم ثبات سیاست های اقتصادی کلان و خرد(تغییرات مکرر سیاستها با جابحایی قدرت و دولتها و یا هر نوع عامل محیطی)
۴- سوء مدیریت(عدم استفاده از اصول مدیریت کسب و کار در اداره امور بنگاهای اقتصادی)

دلایل کلیدی و مهم اقتصاد بیمار کشور و عدم کارایی هر نوع برنامه ریزی اقتصادی جهت برون رفت دائمی از این وضعیت نابسامان می باشند.

با وجود این ایرادات ساختاری و کلان، هر نوع اقدامی مقطعی و فاقد اثرگذاری قابل توجه بوده و در حد یک مسکن خواهد بود.
پس برای نجات از این وضعیت باید تدبیر کلیدی کرد.

?بابک محمدزاده علمداری – دانش آموخته کارشناسی ارشد مدیریت