یادداشت ویژه از اعتدال آذربایجان:

قبیله اصولگرایان در دو انتخابات قبلی مجلس و ریاست جمهوری، با شعار یکپارچه سازی قدرت دست به حذف رقیب اصلی خود یعنی اصلاح طلبان آنهم قبل از شروع بازی زدند و در حالی وحدت برای خدمت را شعار اصلی خود قرار دادند که خیلی ها معتقد بودند نه این وحدت دوام خواهد داشت و نه خدمت، هدف واقعی شان است.

این ادعای «وحدت» صوری اصول گراها در استان آذربایجان شرقی خیلی زودتر رنگ باخت و حتی دو سال هم دوام نیاورد تا نشان از عمق اختلاف ها و چنددستگی در این جریان باشد.

اقدام چندی پیش استاندار در عزل معاون جوان خود که از منصوبان بسیار نزدیک نماینده ارشد اصولگراها در استان و عضو ارشد ستاد رئیسی و شورای ائتلاف، به شمار می رفت، چنان قشقرقی در استان ایجاد کرد که پوشالی بودن ادعای وحدت برای خدمت این قبیله را به خوبی نشان داد، اقدامی که بنظر می رسد در راستای خالص سازی خرم گون در مدیریت استانی بوده باشد.

استاندار که در طول دوسال صدارت خود در کاخ استانداری، از همان ابتدا حتی از گزند انتقادات آشکار و پنهان درون گروهی اصولگراها که درصدد فتح قله های بالاتر بودند، در امان نبود، با تحکیم جایگاه خود در پی عبور از بحران بیماری سخت، سرانجام صبر استراتژیک اش لبریز شد و با عبور از شعار توخالی «وحدت»، دست به تسویه رقبای خود و منتقدان درون گروهی اش زد.
از طرفی این حذف، برای زمینگیر کردن نماینده اصولگرای پدرخوانده هم تفسیر شد تا معلوم شود دعوا برای مصادره سنگرهای بعدی و اختلافات شدید درون گروهی قبیله اصولگرایان در استان در آستانه انتخابات مجلس، چقدر جدی است.

واکنش تند تیم مقابل استاندار که فضای سیاسی استان را به سرعت در نوردید هم قابل توجه بود و نشان از آمادگی کامل و قبلی این گروه برای درگیری داشت و حتی استعفای یکی از مدیران کل استانداری را هم در پی داشت که البته با تهدید استاندار، گویا منتفی شده است.

البته این پایان ماجرا نخواهد بود و قبیله اصولگرایان در استان در کمتر از دوسال از تصاحب مصادر قدرت، چنان دچار چالش سیاسی و بحران چنددستگی شده که طی روزهای آتی ابعاد این درگیری ها شدت خواهد یافت و مطمئنا عزل و نصب های بیشتری جهت قدرت نمایی طرفین در راه است.

این جریان در حالی با یکپارچه سازی قدرت و حذف رقیب، ادعای هموار شدن مسیر توسعه و خدمت داشت که هم اکنون و با شدت یافتن حواشی و التهاب در فضای استان و لایه های ارشد مدیریتی، با تهدید جدی برای توسعه و بخصوص سرمایه گذاری بخش خصوصی مواجه هستیم. چراکه سرمایه ها در محیط پرتنش و ملتهب فراری هستند.

و در پایان باید گفت، دست تقدیر چنان شد که همان استراتژی خالص سازی، خود تبدیل به پاشنه آشیل اصولگراها شده و تشنگان قدرت برای حذف همدیگر قربه الی الله در تکاپو هستند. چه خوب که خیلی زود و به دست خود نشان دادند که وحدت را نه تنها برای خدمت بلکه حتی برای قدرت هم نتوانستند نمایش کنند!