حکایت دید و بازدید دو روستای شهرستان مرند در ماه محرم
دوشنبه چهارم آبان ۱۳۹۴

مراسم عزاداری سرور و سالار شهیدان از قدیم همانند اکسیری اختلاف ها را به مودت و مهربانی بدل کرده و به جای بغض دوستان درسینه، عداوت دشمنان اهل بیت را جایگزین کرده است.

همیشه در زیارت عاشورا، این دکترین شیعه خوانده ایم که اِنّی سِلْمٌ لِمَنْ سالَمَکُمْ وَ حَرْبٌ لِمَنْ حارَبَکُمْ ، دوستی با دوستان اهل بیت و دشمنی با دشمنان آنان و یا به عبارتی گویاتر تولی و تبری یکی از ارکان عقیدتی شیعیان در طول قرون متمادی بوده است.

مردمان دو روستا در شهرستان مرند از توابع استان آذربایجان شرقی براساس حبی که نسبت به اهل بیت رسول گرامی اسلام داشته اند مراسمی زیبا و به یادماندنی درعزای سرور و سالار شهیدان و ۷۲ یار باوفای آن حضرت اجرا می کنند.

دو روستای محبوب آباد و انامق در ۱۰ کیلومتری شهرستان مرند واقع هستند با مردمانی خونگرم، مهربان و محب اهل بیت.

در روزگاران گذشته زمانه دو خواهر و برادر را از هم جدا کرده و هرکدام در یکی از این دو روستا ساکن می شوند.

این خواهر و برادر با هم عهد می بندند که مراسم عزاداری امام حسین(ع) در روزهای هشتم و نهم محرم (تاسوعا) همدیگر را ببینند.

در روز هشتم محرم برادر که اینک در روستای انامق ساکن است برای شرکت در عزاداری و دیدن خواهرش به محبوب آباد می رود و روز تاسوعا نیز خواهر به دیدن برادر می رود و به این ترتیب سنت حسنه صله ارحام را به همراه عزای امام حسین(ع) به جا می آورند.

کاری که این خواهر و برادر انجام می دهند منشا یک سنت حسنه ای می شود که سالیان مدیدی است که ادامه دارد.

اهالی این دو روستا به پیروی از رسم نیکویی که این برادر و خواهر انجام داده اند روزهای هشتم و نهم محرم به دیدار هم می روند.

مردان روستای انامق صبح هشتم محرم به صورت دسته جمعی و سینه زنان وارد روستای محبوب آباد می شوند و توسط مردم این روستا مورد استقبال قرارمی گیرند و تا ظهر به همراه هم مراسم عزای سرور و سالار شهیدان و هفتاد و دو یار باوفای آن حضرت را به جای می آورند و روز تاسوعا مردان روستای محبوب آباد متقابلا این سنت را به جای می آورند.

نکته جالب وقابل توجهی که این مراسم را از آئین های مشابه جدا می سازد علاوه بر پیشینه تاریخی آن، پایان بخش این مراسم است.

عزاداری در این روستا تا ظهر ادامه می یابد و بعد از عزاداری و مرثیه خوانی توسط مداحان هرکس به صورت اتفاقی دست یکی از برادران ایمانی خود را می گیرد و به رسم ادب میهمانش می کند و همه عزاداران به این ترتیب میهمان خوان پربرکت امام حسین(ع) می شوند.

این آئین به قدری مورد توجه مردم سایر شهرها و روستاها قرارگرفته که دراین روز آنان نیز برای شرکت در مراسم عزاداری به این دو روستا می آیند و از خوان پرفیض و برکت سرور و سالار شهیدان بهره ها می برند.

نوع پذیرایی و استقبال روستاییان میزبان از عزاداران حسینی در نوع خود منحصربفرد و جالب است و اهالی صمیمی و خونگرم روستای میزبان در تقلایی مقدس برای مهمان کردن عزاداران حسینی باهم رقابت می کنند.

آیین “مهمان گیری” در روز هشتم و نهم محرم در بین اهالی دو روستا جالب و دیدنی است ، میزبانان با بالا زدن آستین ارادت، به عزاداران حسینی روستای همجوار و سایر گروه های عزادار، عرض ادب و احترام می کنند تا میزبانی در خور شان عزاداران حسینی باشند.

“محبوب آبادی ها” و “انامقی ها” چه فقیر و چه غنی ، هر کس به اندازه توانش تلاش می‌کند تا با اطعام عزاداران حسینی، احسانی در این ایام مذهبی داده باشند و نام خود را در زمره دوستداران امام سوم شیعیان(ع) ثبت کنند.

این تکاپوی بی ادعا برای اثبات ارادات به امام حسین(ع) باعث شده است از یک محیط کوچک و بسته روستایی یک شور و نشاط جهانی ترسیم شود و فراتر از مرزهای کشور بازتاب داشته باشد.

پاسخ