طرح نکاشت جزو ۲۶مصوبه ستاد احیای دریاچه ارومیه بود که اجرای آن در زمان کشت پاییزه یعنی از آبان آغاز می شد و اجرای این طرح را استانداری های آذربایجان غربی و شرقی برعهده داشت و ستاد احیای دریاچه ارومیه بر آن نظارت می کرد. به گزارش اعتدال پرس به نقل از مهر، این طرح […]
طرح نکاشت جزو ۲۶مصوبه ستاد احیای دریاچه ارومیه بود که اجرای آن در زمان کشت پاییزه یعنی از آبان آغاز می شد و اجرای این طرح را استانداری های آذربایجان غربی و شرقی برعهده داشت و ستاد احیای دریاچه ارومیه بر آن نظارت می کرد.
به گزارش اعتدال پرس به نقل از مهر، این طرح در حالی قرار بود وارد فاز اجرایی شود که اشتغال اول آذربایجان غربی کشاورزی است و به اعتقاد نمایندگان این استان در مجلس اجرای این طرح مهاجرت، بیکاری و از بین رفتن کشاورزی را به همراه داشت.
اما انتقادات تند نمایندگان مجلس شورای اسلامی و پیگیری رسانه ها مسئولان را وادار کرد طرح را نکاشت به بهکاشت تغییر دهند طرحی که با تصویب مجدد در هیئت دولت شاید بتواند گامی در جهت نجات دریاچه ارومیه باشد.
زمزمه های تغییر این مصوبه پنجشنبه شب در نشستی که پنجشنبه شب با حضور معاون رئیس جمهور و رئیس سازمان محیط زیست کشور برگزار شد مطرح شد و قرار است پس از بررسی های کارشناسی روند اجرایی آن تصویب و وارد فاز اجرایی شود.
طرح نکاشت در حوضه آبریز دریاچه ارومیه به بهکاشت تغییر یافت
معاون عمرانی استاندار آذربایجان غربی در این نشست اعلام کرد: با ارائه پیشنهادات هشت گانه از سوی آذربایجان غربی طرح نکاشت در حوضه آبریز دریاچه ارومیه به بهکاشت تغییر یافت
هادی بهادری با بیان اینکه باید بدون اتلاف وقت اقدامات اجرایی برنامه های ۲۷ گانه احیای دریاچه ارومیه آغاز شود افزود: طرح نکاشت در حوضه آبریز دریاچه ارومیه به طرح بهکاشت تغییر یافت و پیشنهاداتی در این باره از سوی آذربایجان غربی ارائه شد.
وی کشت محصولات با نیازی آبی کم به جای محصولات آب بر را به همراه پرداخت مابه التفاوت آن به کشاورزان را از جمله پیشنهادات اصلاح طرح نکاشت عنوان کرد و گفت: مقرر شد در کشت بهاره به جای چغندر، گندم کاشته شود و در کشت پاییزه نیز گندم و جو کاشته شود تا آب صرفه جویی شده از این مکان به دریاچه ارومیه انتقال یابد
معاون عمرانی استاندار آذربایجان غربی تبدیل وضعیت آبیاری سنتی ۴۵ هزار هکتار از اراضی آذربایجان غربی و آذربایجان شرقی را در مدت سه سال به آبیاری تحت فشار را دیگر پیشنهاد اصلاح طرح نکاشت عنوان و بیان کرد: این عملیات در سه سال متوالی و هر سال در ۱۵ هزار هکتار از اراضی حوضه آبریز دریاچه ارومیه انجام می شود.
وی گفت: تامین برق مورد نیاز پمپاژها، ترویج کشت آبیاری پودری در محصولات پهن برگ، حمایت غذایی از مجریان طرح های احیا، نصب کنتور های هوشمند آب و برق به صورت رایگان در چاه ها، واقعی کردن نرخ آب بهای کشاورزی و تامین اعتبار برای گروه های گشت و نظارت شرکت های آب منطقه ای از دیگر پیشنهادات در اصلاح طرح نکاشت است که در جلسه آینده هیئت دولت مطرح و مصوب می شود.
بهادری با بیان اینکه سطح تراز دریاچه ارومیه به ۱۲۷۰ و ۴۴ صدم رسیده است و نسبت به اول مهر با افزایش ۳۰ سانتی متری همراه است اظهارداشت: مساحت دریاچه ارومیه به یک هزار و ۶۵۸ کیلومتر مربع افزایش یافته ولی با این وجود با کاهش ۱۱ درصدی حجم مخازن سدها مواجه هستیم.
اجرای طرح بهکاشت دستاوردهای خوبی در تغییر الگوی آبیاری سنتی به مدرن خواهد داشت
استاندار آذربایجان غربی نیز در این نشست با اشاره به پیشنهاد ستاد استانی دریاچه ارومیه مبنی بر اصلاح و تغییر طرح نکاشت به طرح بهکاشت در اراضی کشاورزی حوضه میاندوآب نیز گفت: منابع اعتباری که قرار بود برای اجرای طرح عدم کشت موقت هزینه شود می تواند صرف توسعه شیوه های آبیاری نوین در اراضی کشاورزی حوضه دریاچه ارومیه شود.
قربانعلی سعادت با بیان اینکه در صورت تحقق این موضوع در چند سال آینده شاهد دستاورد بزرگی در حوزه کشاورزی استان و تغییر الگوی آبیاری از سنتی به مدرن خواهیم بود افزود: اجرای آبیاری پودری نیز از دیگر الگوهای مدرن در آبیاری است که فعلا قصد داریم با ساخت و اجرای یک نمونه از آن، نتایج کار را بسنجیم.
وی ادامه داد: با توجه به تاکید معاون محترم رئیس جمهور و رئیس سازمان حفاظت محیط زیست کشور در خصوص لزوم رعایت الزامات اصلی زیست محیطی در طرح میانگذر شهید کلانتری، ما نیز در استان آمادگی خود را برای رعایت این الزامات که متاسفانه در گذشته مورد غفلت واقع شده است اعلام میکنیم.
سعادت با اشاره به اجرای طرح کشاورزی پایدار در حوضه آبخیز دریاچه ارومیه گفت: این طرح که عملیات اجرایی آن از دو سال پیش آغاز شده و هم اکنون بصورت پایلوت در ۴۱ روستای حوضه آبخیز دریاچه ارومیه در استانهای آذربایجانغربی و آذربایجانشرقی در حال اجراست، کاری شایسته است که دستاوردهای ارزشمندی در بخش کشاورزی استان و حتی کشور خواهد داشت.
وی در ادامه با تاکید بر اینکه باید از شرایط و نقطه بحرانی دریاچه ارومیه عبور کنیم، افزود: شرایط آبی دریاچه ارومیه و محیط پیرامون آن، نشانگر وجود شرایط بحرانی است لذا لازم است با همکاری ستاد ملی احیای دریاچه ارومیه و دستگاههای اجرایی ملی و استانی متولی در طول سه سال اول برنامه نجات دریاچه ارومیه تلاش کنیم از این شرایط عبور کنیم تا دریاچه بتواند به حیات خود ادامه دهد.
استاندار آذربایجان غربی، طرح ترویج کشاورزی پایدار در حوضه دریاچه ارومیه را طرحی زمانبر و در عین حال ارزشمند عنوان کرد و افزود: بی تردید احیای دریاچه ارومیه بدون مشارکت مردم بویژه جوامع محلی که در قالب طرح کشاورزی پایدار در حال انجام است، امکانپذیر نیست اما در کنار این طرح باید نسبت به تثبیت وضعیت و حفظ علائم حیاتی دریاچه ارومیه اقدام شود تا بتوانیم سایر برنامههای نجاتبخش دریاچه را به مرحله عملیاتی شدن و اثربخشی برسانیم.
سعادت همچنین از آمادگی ستاد استانی احیای دریاچه ارومیه برای تخصیص اعتبار جهت توسعه طرح کشاورزی پایدار در سایر مناطق و روستاهای حوضه دریاچه خبر داد و گفت: اگر محدودیت منابع مالی خارجی برای اجرا و توسعه این پروژه وجود دارد، ستاد استانی احیای دریاچه ارومیه آمادگی دارد اعتباراتی را برای ترویج و توسعه هرچه بیشتر این طرح در سایر مناطق حوضه دریاچه اختصاص دهد.
استاندار آذربایجان شرقی نیز در این نشست گفت: ستاد احیا دریاچه ارومیه زمینهای تحت پوشش تغییر الگوی کشت کشاورزی در فاز نخست را در دو استان آذربایجان غربی و شرقی به ۲۰ هزار هکتار افزایش دهد.
اسماعیل جبارزاده با بیان اینکه تغییر الگوی کشت در حوضه آبریز دریاچه ارومیه یک ضرورت است و همگام با آن پیش بینی اعتبارات لازم و تخصیص به موقع آن نیز یک اولویت باید تلقی شود اظهارداشت: امروزه در بخش کشاورزی کشور این مهم باید مد نظر مدیریت کلان کشور باشد که بیش از هر زمانی نیازمند تغییر الگوهای کشت برای کاهش مصرف آب هستیم بنابراین بهتر است تجربیات موفق در حال انجام در حوضه آبریز دریاچه ارومیه به کل کشور تسری یابد.
استاندار آذربایجان شرقی اضافه کرد: مجموعه مدیران دستگاههای دولتی این استان آمادگی کامل دارد تا با تخصیص اعتبارات، مصوبات ستاد احیا دریاچه ارومیه را عملیاتی کند.
جبارزاده گفت: گرچه دولت تمام تلاش خود را برای احیا دریاچه ارومیه انجام می دهد اما در روزهای اخیر شاهد بودیم که باران رحمت الهی در عرض ۴۸ ساعت به اندازه تمام تلاش دستگاههای دولتی آب روانه دریاچه کرد بنابراین باید بیش از گذشته قدردان نعمتهای خدادادی باشیم و از خداوند بخواهیم بارشهای مدامی نصیب این منطقه بفرماید.
دریاچه ارومیه در حال حاضر کمتر از یک میلیارد متر مکعب آب دارد در حالی که در تراز اکولوژیک باید ۱۴ میلیارد متر مکعب آب داشته باشد.
خشکی دریاچه ارومیه تاکنون خسارتهای زیادی را در منطقه بر جای گذاشته که از بین رفتن آرتمیا تنها موجود زنده این دریاچه، به خطر افتادن زندگی حیات وحش جزایر آن، کاهش تنوع جمعیت جانوری حوزه دریاچه، وزش بادهای نمکی، شوری منابع آب زیر زمینی و… از جمله آنها است.
جبار
تاریخ : ۱۱ - آبان - ۱۳۹۳
درباره مظلومیت بخش کشاورزی از هر دری که سخن گفته شود رواست. از حذف اولویت و محوریت این بخش در برنامههای پنجساله گفته شود که این معضل میتواند بزرگترین علت این تصمیمات انفعالی و تأخیری با وقفه و تن دادن به قهر طبیعت که ناشی از غفلت از امر تسخیر طبیعت توسط کلام الهی است و معلول بیبرنامگی در بخش است و یا از مدیریتهای گسسته و غیرتخصصی و غیر دلسوزانه، بیبرنامه و یا از فقدان الگوی کشت گفته شود و یا از غفلت از تنظیم بازار و یکپارچه کردن مدیریت از مرحله نهادهها تا توزیع و مصرف محصولات نهایی، از بیبرنامگی در واردات و عدم تقید به یک جدول زمانی توزیع در کنار توزیع محصولات داخلی و یا از بایگانی شدن بسیاری از طرحهای تحقیقاتی که وارد نظام تولید نمیشوند. از ترویجی که حذف شد و یا از خیانتی بزرگ که یک خادم بزرگ و یک نهاد مقدس بنام جهاد سازندگی که یادگار حضرت امام خمینی (رحمت الله علیه) بود از صحنه و عرصه روزگار حذف کردند و سمپاشیهای تکنوکراتهای بیسواد بر سرنوشت این بخش حاکم شد و توزیعکنندگان سم و کود سابق در قالب یک دستگاه سنتی بنام وزارت کشاورزی تبدیل به مدیریت حاکم در این بخش مظلوم شدند.۱۶ سال پیش نماینده فائو که ایرانیالاصل بود پس از گشت در مناطق مختلف کشور و نمونهبرداری از خاکها به وزیر وقت کشاورزی هشدار داد که شما چه کار دارید میکنید شما دارید مردم را با مسمومیت میکشید. با تسلسل و تداوم کمبود بارش اکنون دیگر نباید بارشهای سالانه را با متوسطهای چند سال گذشته مقایسه کرد زیرا این متوسط خود بهتدریج تنزل پیدا میکند و لذا گول زننده است. بلکه باید یک شاخص شاهد اختیار کرد که کفاف نیاز چندجانبه را بنماید و لذا اگر با این میزان سنجیده شود کمبود بارش محسوستر خواهد بود. در این صورت مسئولین بخش بهمانند شرایط فعلی بست در جای خود ننشسته و منتظر مراجعت کشاورزان نمیماندند و در عوض اینان سعی میکردند خود برای ترویج روشهای نوین آبیاری در این دو دهه به سراغ کشاورزان میرفتند یعنی از الگوی تبعیت میکردند که جهاد سازندگی این سنت حسنه را بنا گذاشت. متأسفانه حلقه ارتباط مدیریت بخش با بهرهبرداران در حال حاضر بسیار ضعیف است. در اتاقهای شیشهای کشاورزی رشد نمیکند. دانشجویان فارغالتحصیل میشوند ولی دریغ از اینکه پایشان با خاک آشنا شود.
طرح خطرناک دولت
طبق گزارش خبرگزاریها: «طرح «نکاشت» به عنوان یکی از ۲۶ مصوبه ستاد احیای دریاچه ارومیه در اراضی کشاورزی اطراف این دریاچه در حالی به اجرا درخواهد آمد که پیش از این به دلیل وجود تنش آبی شدید در چند شهر، در اراضی کشاورزی برخی از نقاط کشور به اجرا درآمده بود. به طور مثال امسال از کشاورزان حاشیه رودخانه زایندهرود در استان اصفهان خواسته شد تا کشت بهاره خود را در اراضی اطراف این رودخانه تعطیل کنند و در مقابل طبق مصوبه هیئتوزیران در تیرماه و به گفته نوبخت، سخنگوی دولت مقرر شد از صندوق توسعه ملی حدود ۲۱۰ میلیارد تومان برای جبران خسارت به این کشاورزان پرداخت شود.» طرح «نکاشت» دچار چند غفلت بزرگ است. اولاً بجای این ممانعت این هزینهها را به استقرار روشهای نوین آبیاری تخصیص و حتی اجباری کنند. با این کار بیش از ۶۰ درصد در مصرف آب صرفهجویی میشود و در مقابل تولید بیش از دو برابر میشود. این کار میبایستی در چند سال گذشته در تمام کشور در برنامههای پنجساله دیده میشد؛ و این همان غفلت از محوریت بخش کشاورزی در برنامه است که امنیت ملی ما بدان وابسته است. ثانیاً بهانهای در جهت سرکوب بیشتر بخش کشاورزی و عدم توجهی است که در برنامههای پنجساله مبرهن شده است. ثالثاً طرح واردات آب مجازی که بعضاً نیز مطرح شده باز دچار این غفلت بزرگ است که ارزش افزوده فعالیت کشاورزی را نصیب بیگانه مینماید لذا در عوض میتوانیم بجای محصول کشاورزی (آب فراوری شده) با نام اصطلاحی آب مجازی، آب خام از کشورهای همجوار بخصوص کشورهای شمالی وارد و ارزش افزوده کشت را نصیب کشاورزی و اشتغال داخلی نماییم. رابعاً غفلت بزرگ دیگر عارضه تبعیت کور از وضعیت فعلی است یک دولت و حاکمیت منفعل و معتقد به نیروی دست نامرئی چنین فکر میکند که هر جا استعداد هست آنجا باید بالفعل شود. و این برخلاف اصل عدالت منطقهای است؛ و باز خلاف دستور قرآن در تسخیر امکانات خدادادی است و لذا چنین میشود که تراکمجمعیت در مناطق پرآب بسیار بالا و در مناطق کم آب در حد صفر میشود و در پی آن مشکلات شنهای روان، تخلیه جمعیت، ناامنی خارجی و داخلی پیش میآید. دقت شود که ارتش عراق در آغاز با تجمع تروریستهای تکفیری در منطقه الرمادی و استان الانبار که عاری از سرسبزی و آب و جمعیت و فعالیت اقتصادی درگیر شده است. طبیعی است که مناطق کمجمعیت کانون توطئه میشود. اگر اصل قطب سازی و پرورش و خلق استعداد در این منطقه اجرا میشد جای دنجی برای تجمع این عناصر کافر پیدا نمیشد؛ و یا پدیده ریزگردها از همین منطقه است که چند سالی است منطقه عراق و ایران را در نوردیده است. این عارضه بسیار گسترده است؛ زیرا نیرویی نبوده که عوامل تثبیت خاک مثل آب را به آنجا منتقل کند مثلاً در سیاستگذاریها دولت همیشه وضع موجود مراکز علمی، دانشگاهی، پژوهشی و اجرایی ملاک تخصیص نیرو، امکانات، بودجه و مأموریتها است. و لذا تسلسل پدید میآید. در مقطع بعد نیز همین تواناییها ملاک بیشتری برای جلب این امکانات میشود و الی آخر. لذا ناخودآگاه «مال سر مال میرود و باد زیر پیراهن پاره»! قوی، قویتر شده و ضعیف، ضعیفتر میشود و این دور باطل تا ابد ادامه پیدا میکند…شنا نکردن برخلاف جهت این سیل بنیانکن یعنی عدم تعادل منطقهای ناشی از غفلت برنامه ریزان و عدم آگاهی به علوم آمایش و مکانیابی و غیره است. راهحل قطب پروری و خلق فرصت در مناطق بی فرصت و خلق جاذبه برای جلب جمعیت و جلوگیری از ازدحام در مناطق تمرکز یافته قبلی است. راه این مسئله انتقال آب به این مناطق است. چرا نباید بیش از این به فکر مهار آب سیلابها باشیم که اگر مهار شوند حتی از سطح نیاز ما فراترند. باز مشکل ما فقدان برنامه منسجم تنظیم بازار آب در کشور است که انصافاً درد بزرگی است. همین عدم تفکر در این راهبرد است که اکنون شاهد نابودی آب و خاک در منطقه شمال کشور و تغییر کاربری اراضی هستیم که به سرعت این نعمت بزرگ و این بهشت سرسبز را نابود میکند؛ و مدیریت بخش خواب و غافل است و اصلاً واکنشی نشان نمیدهد. برای ایجاد فرصتهای اشتغال در شمال طرحهای آلودهساز و یا لااقل اشغالگر زمینهای کشاورزی مستقر میکنند غافل از اینکه بهراحتی میتواند مازاد آبهای شمال را که گاه سیل میشوند به جنوب رشتهکوههای البرز منتقل کرد و مازاد جمعیت آماده کار را در ضلع جنوبی البرز مانند استان سمنان مشغول کار کرد و فرصتهای شغلی را در این مناطق ایجاد کرد. اگر این راهحل دنبال نشود در دهه آینده خاکی برای کشاورزی نمیماند و یا اگر بماند خاک و آب سالمی در اختیار کشت نخواهد داشت. خامساً همانند بسیاری از تصمیمات عجولانه بدون ارزیابی اقتصادی نباید چنین طرحهایی را پیشنهاد داد. مثلاً هزینههای عدم کاشت تنها عدم النفع عدم کشت را جبران نمیکنند زیرا عوارضی ثانویه چون ورود محصولات جایگزین و یا هزینههای اجتماعی در این محاسبات وارد نشده است. همینطور هنوز مشخص نشده که طرح انتقال آب به دریاچه ارومیه ارزیابی شده یا نه؟ صرف اتکا به نظر یک مسئول سازمانی که اقتصاد بلد نیست نیز منطقی نیست.
همین فرد با همین بهانه تولید بنزین داخلی را متوقف و بیش از دو ونیم میلیارد دلار به مملکت ضرر رسانده است. نکته دیگر غفلت بزرگ از پیاده کردن طرحهای آبخوانداری و آبخیزداری است که بسیار کند شده است. در مطالعهای که بنده انجام دادهام این نتیجه عاید شده که این طرحها در مقایسه با روشهای صنعتی یعنی سدهای ذخیرهسازی روسطحی بسیار کمهزینهتر و نرخ تبخیر آب در این پروژههای ابداعی جهاد سازندگی کمتر از یکهشتم است. نکته آخر مسئلهای است که وزیر جهاد کشاورزی اخیراً مطرح کرد و آن حذف محصولات با آب بری زیاد است. باز غفلت بزرگ در اینجا انفعالی بودن این گفتههاست؛ زیرا به جای حل علت به سراغ حذف معلول رفته است. شما باید اول الگوی کشت را پیاده کنید. در چارچوب الگوی کشت اولویتها مشخص میشود و استعداد مناطق شناخته میشود. بعلاوه اگر شما اینقدر به حوزه و قلمرو بهرهبرداران نفوذ دارید چرا به جای این برخورد جبری آنها را وادار نمیکنید که با وجود این تسهیلات ۸۵ درصدی برای تجهیز اراضی به وسایل آبیاری جدید تشویق به این عمل شوند و در کمترین زمان ممکن مصرف آب را دست کم ۶۰ درصد کم کنید و از عوارض تمرد یا مخفیانه کشت کردن اقلامی که آب زیادی استفاده میکنند مبری شوید و بعلاوه تکانه قیمتی نیز به بازار وارد نکنید و یا مانع صدور برخی از این محصولات (مانند هندوانه و خربزه) که مشتری خارجی دارند نشوید.
متوجه
تاریخ : ۱۰ - آبان - ۱۳۹۳
آن وقتی که دریاچه ارومیه در تابستان گذشته نفسهای اخرش را می کشید صدایی ناله هایش خارج از استانهای همجوار پیش تر نمی رفت . ولی پس از بارش رحمت الهی و خبر های مسرت بخش افزایش چند سانتی متری چاله های سطح خشکیده دریاچه از اخبار سراسری پخش شده و تیتر اول روزنامه ها شد ای کاش شدت مصیبت خشک شدن دریاچه بیشتر پیگیری شود و موهبت الهی را به حساب جلسات مدیران گذاشته نشده همچنان مداوم و مستمر پیگیر امورات باشند .
جبار
تاریخ : ۱۰ - آبان - ۱۳۹۳
بطور مفصل اثرات زیان بار طرح نکاشت که توسط عده ای سود جو که با واردات استرتژیک ترین محصولات کشاورزی رانت کلان به جیب می زنند را اعلام کرده بودیم و حال سوال اینجاست چرا مسئولان دنبال احیای علمی دریاچه نیستند ؟، چرا خانم ابتکار به جانی ارائه طرحی برای حفاظت محیطزیست فقط به دنبال بازی با اذهان مردم است؟ «جرا سازمان محیط زیست به جای اینکه به کارهای اصلی خود بپردازد، وارد کارهای حاشیهای میشود، سلامت مردم را به بازی میگیرد و موجب تشویش اذهان عمومی میشود.»
در همین مدت حدود یک سال و نیم فعالیت جدید او در این سازمان، به جای ارائه گزارشهایی درباره خطراتی که سلامت مردم را تهدید میکند و تلاش برای وضع قوانینی در راستای حمایت از جان مردم ایران، سازمان حفاظت از محیط زیست به یک پاتوق سیاسی برای ایجاد یک جنگ روانی تبدیل شده است؛ پاتوقی که از شایعه آلوده بودن بنزین تولید داخل تا دروغ بزرگ سرطانزا بودن امواج پارازیت، همگی در آن ساخته میشود.
احمد
تاریخ : ۹ - آبان - ۱۳۹۳
سالی که نکوست از بهارش پیداست.از مصوبات طرح احیا دریاچه ارومیه اولیش طرح نکاشت بود!! که با اعتراض بجای نمایندگان به این مصوبات خام به بهکاشت تغییر می یابد.طرح دوم هم که افتتاح مرکز پایش و آینده پژوهی دریاچه ارومیه است.افتتاحی نمادین و …… در دولت راستگویان!! با عکسهای یادگاری گرفتن رنگارنگ که در واقع توسط مدیریت حفاظت محیط زیست …. در جهت ارایه عملکرد صورت گرفت و سر معاون رییس جمهور کلاه گذاشته شد!!!!!!!!!!! و متاسفانه اصحاب رسانه از آن غافل بودند!!عزیزان ما به کجا می رویم؟تا کی محیط زیست با این مدیریتهای غلط بایستی دست و پنجه نرم کند؟آیا دیگر رمقی برای نفس کشیدن مانده است؟تا کی آزمون و خطا استاندار محترم؟!