به مناسبت سالروز سفر رهبر انقلاب اسلامی ایران به تبریز در سال ۱۳۷۲، پایگاه اطلاع رسانی حجت الاسلام دکتر عباس عباس‌زاده، داماد مرحوم آیت الله العظمی ملکوتی‌(ره) نماینده‌ی سابق امام و رهبری در آذربایجان، خاطراتی از آن ایام را منتشر کرد که عینا در ادامه می‌آید:

مرداد ماه سال ۱۳۷۲ که قرار بود رهبر انقلاب اسلامی به تبریز تشریف بیاورند، من در بیت مرحوم آیت الله ملکوتی بودم. چند روز قبل از تشریف ‌فرمایی ایشان، هیئتی به تبریز آمد و مقرر شد محل اقامت ایشان، بیت حضرت آیت الله ملکوتی، نماینده امام و رهبری در استان و امام جمعه تبریز باشد.

ایشان چند روزی در تبریز حضور داشتند. محل استراحت مقام معظم رهبری در کتابخانه حضرت آیت الله ملکوتی (ره) فراهم شد. ایشان در نهایت سادگی روی زمین استراحت می‌کرد. در همان ایام، پس از کار روزانه رهبری عزیز وقت استراحت خود را به مطالعه کتاب‌های کتابخانه صرف می‌نمود؛ طوری که پس از بیست و یک سال در دیداری که بعد از ارتحال آیت الله ملکوتی (ره) به خدمت معظم له رسیدیم ایشان سراغ آن کتابخانه معظم را گرفتند.

سادگی و تواضع در رفتار ایشان موج می‌زد. یادم هست حتی از این که دست مبارکشان اجازه نمی‌داد رختخواب خویش را شخصا جمع کنند، عذرخواهی می‌کردند.

یادم نمی‌رود در آن ایام برای حفظ ارتباط مقام معظم رهبری با مرکز، امکانات مخابراتی و رسانه‌های جمعی مقابل بیت آقای ملکوتی مستقر شده بود. مقداری هم به احترام ایشان فرش آورده و پهن کرده بودند. آن ایام یکی از آقایان سخن از هزینه‌ها و تجملاتی بودن بعضی از امکانات فراهم آمده به زبان آورد. یادم هست که بنده با تمایز قائل شدن بین تجملات که امری مذموم و تشکیلات که امری لازم، آن هم برای رهبری انقلاب است به طرف مقابل تذکر دادم و ایشان نیز پذیرفت که تشکیلات غیر از تجملات است.

رهبری عزیز اهل مراعات هستند و دستور داده بودند هرجا که تشریف می‌برند کارت ویژه‌ای جهت تردد همسایگان صادر شود تا حضور ایشان موجب اختلال در زندگی روزمره و رفت آمد همسایگان نشود.

مقابل بیت مرحوم آیت الله ملکوتی فضای سبزی بود که جایگاهی در آن تعبیه شده بود که رهبر انقلاب اسلامی در آن محل حضور می‌یافتند و امت شهید پرور استان جهت عرض ادب و ارادت به محضرشان می‌رسیدند و به طور مستقیم، یا به صورت شفاهی یا به شکل مکتوب مطالب خود را عرضه می‌داشتند یا صرفا قصد زیارت داشتند. من شاهد بودم که چگونه مردم پس از زیارت مقام رهبری، در گرمای تابستان، بار دیگر در آخر آن صف طولانی می‌ایستادند تا مجدداً به زیارت ایشان نائل آیند و به آن افتخار می‌کردند. بنده خود نیز در آن ایام علی رغم اینکه در بیت بارها و بارها حضور ایشان را درک کرده بودم، در صف ایستادم و فرزند خود، صابر را که چهار سال هم بیشتر نداشت به محضرشان بردم. ایشان نسبت به کودکان ملاطفت نشان می‌داد. بچه را از من خواست و در کنار خود نشاند و نامش را پرسید و دستی بر سرش کشید و دعایی کرد. این خبر که به منزل رسید، والده‌ی بچه‌ها پسرکوچکترم را که دو ساله بود به من سپرد. از این رو جهت زیارت دوباره به خدمت ایشان رسیدم و آقا دست نوازش بر سر فرزندم کشیدند و در حالی که بغلم بود، او را بوسید.

حضرت آیت الله خامنه‌ای حافظه‌ی بسیار قوی دارد. یک روز قرار شد برخی از علمای بزرگ شهر را به ضیافت ناهار به بیت دعوت کنیم. علما که یکی یکی در جلسه حاضر می‌شدند، رهبری انقلاب افراد را به نام می‌شناختند و برخی را نیز که پس از معرفی تطبیق می‌کردند، خاطراتی از آن‌ها و خانواده‌شان از گذشته‌های دور نقل می‌کردند که همگی مورد تصدیق حضار قرار می‌گرفت و حتی بعضی‌ها را خود سفارشِ دعوت می‌داد تا آنان نیز در جلسه حاضر شوند نظیر آیت الله شیخ نصرالله شبستری.

مقام معظم رهبری علاقه خاصی به مرحوم حضرت آیت الله ملکوتی داشتند و همواره رابطه صمیمی و اعتماد بین آنان برقرار بود. در آن وقت توطئه‌هایی نیز علیه مرحوم آیت الله ملکوتی شکل گرفت. مقام معظم رهبری هم پس از حضورشان در تبریز، دو سال در مقابل آن‌ توطئه‌ها ایستاد که استاندار وقت در کتاب خاطرات خود آن را به اشتباه به ۶ ماه تقلیل داده است. این رابطه و اعتماد متقابل تا آخر همچنان محفوظ ماند و پس از حضور آیت الله ملکوتی در قم، دو چندان شد و ادامه یافت. آیت الله العظمی ملکوتی نیز همواره از رهبر انقلاب اسلامی و عظمت شأن ایشان صحبت می‌فرمود و معتقد بود فرد دیگری غیر از ایشان قادر به رهبری نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران نبود و حقیقتاً به ایشان محبت و ارادت داشت.