به گزارش اعتدال پرس ، ایرانیان دوستدار گردش و تفریح بوده اند و هستند. نوروز، عید باستانی ایرانیان که عیدی جهانی است و تعطیلات تابستانی و تعطیلات آخر هفته از پرتردد ترین ایام در جاده های ایران است و در این بین جاذبه های مختلف گردشگری از جمله جاذبه های تاریخی، طبیعی، فرهنگی و مذهبی مورد استقبال گردشگران قرار می گیرد.

گردش نیز یکی از خصلت های جدایی ناپذیر ما ایرانی هاست. ایرانیان برای گردش و سیر در وطن عزیز و لذت بردن از زیبایی ها و نعمات الهی، نقاط مختلفی از این سرزمین پهناور را انتخاب می کنند، سرزمین جبهه و جنگ و عشق بازی های جوانان این مرز و بوم با دستان خالی در برابر توپ و تفنگ و ابزارآلات جنگی مدرن دنیا یکی از این نقاط مورد استقبال گردشگران داخلی و خارجی است و خرمشهر و مناطق جنگ زده اطراف آن در ایام نوروز و سایر ایام سال میزبان میلیون ها انسان وطن پرست و شهیدپرور است.

علاوه بر این جاذبه های گاه تلخ تاریخی اما پر از غرور، جای جای ایران عزیز نیز پر از خاطرات تلخ و شیرین در فتوحات و جنگ های روی داده در این سرزمین است و با تورق دفتر خاطرات ، به خاطره ای دیگر از استقامت ایرانی در برابر ظلم و تجاوز به حریم میهن در ۷۲ سال قبل در چنین روزی می رسیم، خاطره ای از سه مبارز و سلحشور جان باخته در راه وطن.

 قصد داریم به شهریور سال ۱۳۲۰ سری بزنیم، زمانی که دلاور مردان آذری تبار، عشق بازی در راه وطن را در کرانه رود ارس و در جوار پل آهنی بین ایران و شوروی نهادینه ساختند تا مردان خدایی عاشقانه پای در مسیر جهاد و از جان گذشتگی در برابر ظلم و باطل در کارون، شلمچه، دهلاویه، جزایر مجنون و دیگر مناطق بگذارند، می خواهیم پل های ارس و خرمشهر را به هم گره بزنیم و یادی از خلق حماسه های ایرانیان بکنیم.

ایستادگی تا پای جان و حراست از خاک، جان، مال، شرف و عزت ایران اسلامی امری مهم و خطیر بوده که از هزاران سال قبل در کالبد هر ایرانی ساری بوده و در طول تاریخ نمایان گشته و حراست از ناموس و انجام وظیفه، البته نه فقط وظیفه ای حکومتی بلکه فراتر از آن، انجام وظیفه ای ملی و ذاتی است که در خون هر ایرانی و بخصوص هر آذربایجانی غیرتمند جاری است.

همین میهن پرستی بود که ژاندارم سرجوخه ملک محمدی، سید محمد راثی هاشمی و عبدالله شهریاری تنها مرزبانان ایرانی را که در نقطه صفر مرزی ایران و اتحاد جماهیر شوروی سابق و نخجوان کنونی وظیفه پاسداری از مرزهای ایران عزیز را بر عهده داشتند بر آن داشت تا سوم شهریور سال ۱۳۲۰ را با خلق حماسه ای کم نظیر در تاریخ به ثبت برسانند.

رشادت آن سربازان ایرانی که تا پای جان در برابر ارتش قدرتمند روس ایستادگی کردند پیامی با ندای آزادی به مدافعان حقوق بشر بود. آری سه شهید سوم شهریور سال ۱۳۲۰، آرمیده در جوار ارس با نثار خون و جان خود پرده از بی شرمی و بی عدالتی مدافعان حقوق بشر برداشته و حماسه ای بنام آزادی و به رنگ خون را در حاشیه رودخانه ارس و در نقطه صفر مرزی کشورمان خلق کردند.

حماسه سوم شهریور سال ۱۳۲۰

ارس؛ رودی زلال و پرآب در شمال غرب ایران است که دلی خون آلود از ستم دوران در تاریخ این مرز و بوم دارد و هنگامی که متفقین تصمیم به اشغال ایران گرفته و عزم عبور از پل آهنی مستقر بر روی رودخانه ارس کرده بودند ارتش تا بن دندان مسلح اتحاد جماهیر شوروی هنگام ورود به خاک ایران متوجه وجود سربازان مسلح ایرانی در آنسوی ارس شده و موضع نظامی می گیرند تا آتش جنگ در دوسوی مرز آغاز شود و ارتش روس ها دو روز به جهت ایستادگی سربازان ایرانی، پشت پل آهنی جلفا متوقف می شود.

در آن روز حماسی سربازان ایرانی با سلحشوری تمام و با شگردی خاص عملیات تقابل در برابر ارتش متجاوز را طوری انجام دادند که گویی یک ارتش بزرگ در خاک ایران در مقابل آنان قرار دارد و فرمانده روس ها با مشاهده وضع موجود و ناتوانی در عبور از تنها گذرگاه دسترسی به ایران، دستور گلوله باران پایگاه نظامی مرزبانان ایرانی را بوسیله آتش توپ خانه صادر می کند.

سه مرزبان غیور ایرانی به نام های ژاندارم سرجوخه ملک محمدی، سید محمد راثی هاشمی و عبدالله شهریاری حتی در آخرین لحظات و با مشاهده زیر و رو شدن پایگاه محل وظیفه خود، دست از ایستادگی در برابر ارتش دشمن برنداشته و سرانجام یکی پس از دیگری در زیر باران آتش توپخانه مهاجمین حماسه ای به رنگ خون و بنام آزادی را رقم زدند و سرانجام پس از دو روز ایستادگی در برابر ارتش دشمن در سوم شهریور سال ۱۳۲۰ جام شهادت را نوشیده و افتخار بزرگ دیگری در دفتر پرغرور تاریخ ایران اسلامی ثبت نمودند.

فرمانده مغرور ارتش تا بن دندان مسلح روس پس از مشاهده خاموش شدن آتش سلاح های ایرانی دستور ورود به خاک ایران را صادر می کند و با مشاهده پیکر بی جان تنها سه تن از سربازان ایرانی و رشادت کم نظیر سه نفر با سلاح های ساده جنگی، سر تعظیم در مقابل جوانان ایرانی فرود می آورد و دستور اجرای مراسم خاک سپاری با احترام نظامی در جوار رودخانه ارس را صادر کرده و این سه سرباز ایرانی را الگویی برای افراد خود معرفی می کند.

آری شاید این حماسه کم نظیر نقطه عطفی بر سرآغاز نهادینه سازی فرهنگ ایستادگی در برابر ظلم و تجاوز به حریم خاک پاک ایران عزیز در قرن اخیر بوده تا فرزندان ایران همچون باکری ها، باقری ها، همت ها، یاغچیان و تجلایی ها در زمان تنگی عرصه بر ایران پای در رکاب مرزبانان خفته در جوار رودخانه ارس نهاده و باری دیگر حماسه ساز جبهه های نبرد حق علیه باطل در برابر جهانیان شوند.

امننیت منطقه آزاد تجاری و صنعتی ارس در نقطه صفر مرزی کشور مدیون جانفشانی مرزبانان غیور ایرانی

آری از ارس تا اروند از شمالی ترین نقطه غرب ایران تا جنوبی ترین نقطه آن حماسه ها بر تن این خاک پاک و شهید پرور ثبت شده است که یادآور روزهای تلخ جنگ های ناعادلانه جهان در برابر ایران و پرپر شدن جوانان و نوجوانان، و مردان و کودکان بی گناه در مقابل دیدگان مدافعان حقوق بشر است.

اکنون بواسطه پایمردی، ایثار و جانفشانی های دلیرمردان ایران زمین، منطقه ای با اقتصاد پویا و روبه رشد و به اذعان مسؤلان امر، صنعتی ترین منطقه آزاد ایران نام پرآوازه و پرخاطره ارس را بر خود به افتخار دارد و موجب آبادانی و توسعه صنعت، تولید، تجارت، صادرات و اشتغالزایی شده است.

آری، منطقه آزاد تجاری و صنعتی ارس در نقطه صفر مرزی با کشورهای آذربایجان، ارمنستان و جمهوری خودمختار نخجوان در سایه امنیت مثال زدنی در بین مرزهای کشور و با تلاش شبانه روزی مسؤلان و سرمایه گذاران بخش خصوصی سعی بر نقش آفرینی گسترده در اقتصاد ملی و تحقق سیاست های اقتصاد مقاومتی دارد.

بر روی سنگ آرامگاه هر سه شهید گلگون کفن آرمیده در جوار ارس خروشان نوشته شده است “آرامگاه ژاندارم شهید، … که در شهریور ماه ۱۳۲۰ در راه انجام وظیفه در مقابل مهاجمان ایستادگی و به شهادت رسیده است” و مردمان قدردان ما همواره هنگام عبور از جوار سه سردار ارس ادای احترام کرده و به یاد آنان خصلت های ایرانی خود را که جوانمردی، ظلم ستیزی و آزاده بودن باشد تقویت می کنند.

و اما مرزبانان غیور ایرانی همچنان در این مکان مقدس و در جوار مزار شهدای سوم شهریور ۱۳۲۰ مشغول به خدمت و پاسداری از خاک پاک سرزمین پاکبازان می باشند.

———————————-

گزارش از: داود جاهدی(منبع: مهر)