به گزارش اعدال آذربایجان (اعتدال پرس) تیم رسانه ای پرسپولیس چند روز پیش از آغاز بازی با تراکتورسازی، جنگی پیدا و پنهان را علیه این تیم به راه انداخته بود و کاملا مشخص بود که سناریویی را برای توجیه شکست احتمالی شان در این دیدار و تطهیر خودشان در خصوص جنجال بازی در تهران (فصل گذشته)، آماده کرده اند

همان بازی معروف  که یادآور میدان جنگ بود و صدای ترقه ها و بمب های دست ساز، تماشاگران تلویزیونی را نیز به وحشت انداخته بود.

و چه جالب که کمیته اخلاق و کمیته انضباطی به راحتی از آن همه تخلفات به سادگی عبور کرد ولی برای اتفاقات دیروز که کاملا برنامه ریزی شده بود و تماشاگران و تیم تراکتور هیچ نقشی در بروز آن نداشتند، وارد صحنه شده و برای تراکتور خط و نشان می کشد!

متاسفانه مدیرعامل وقت تراکتورسازی نیز فرصتی برای پیگیری آن حادثه تلخ نداشت چراکه درگیر نقل و انتقال بازیکن و افتتاح دفتر در تهران و رتق و فتق امور برادرش بود که شاهانه دلالی می کرد و …

اما سناریوی سرخ های سوگلی پایتخت در تبریز یک قطعه گمشده داشت!

حضور خبرنگاران و عکاسانی که قرار بود نقش مصدوم و مظلوم را بازی کنند!

باشگاه تراکتورسازی ناخواسته اسب تروا ی پرسپولیس را به خانه دعوت کرد، آنها را اسکان داد، به ضیافت ناهار و استخر و تبریز گردی مفتخرشان کرد و خلاصه سنگ تمام گذاشت تا مهمان نوازی به مهمان پرستی تبدیل شود

آنها هم در پایان بازی، سرمستانه نوشتند آنچه قرار بود بنویسند و از قبل دیکته شده بود!

این در حالی است که خبرنگاران و عکاسان تبریزی از هیچ امکاناتی بهره مند نیستند و حتی یک بطری آب نیز به آنها داده نمیشود!

برخورد منفعلانه و مستاصلانه تیم رسانه ای باشگاه تراکتورسازی در مقابل هجمه رسانه های پایتخت از دیگر عواملی بود تا باعث شد تا کاه درگیری مسئول چمن کمپ با یک عکاس (که بینی اش نیز با پرتاب صندلی همان عکاس تهرانی شکسته شد)، به کوه چاقو و قمه کشی خیالی تبدیل شود و آبروی تبریز و آذربایجان زیر سوال برود.

در این که پرسپولیسی ها می خواستند به هر طریقی شده، حاشیه و جنجال بیافرینند، حرفی نیست ولی چرا ما آب به آسیاب آنها ریختیم؟ چرا در مقابل توطئه آنها نتوانستیم پدافند مناسبی داشته باشیم؟ چرا نتوانستیم با آنها مقابله کنیم و توطئه شان را خنثی کنیم؟

انعکاس وارونه و قلب واقعیت اتفاقات دیروز چیزی بود که متبحرانه از سوی رسانه های پایتخت پوشش داده شد و به گونه ای القا شد که دیدارهای این دو تیم همیشه جنجال آفرین است و بمب های ترسناک در ورزشگاه آزادی اتفاق خاصی نبود و چاقو و قمه کشی مهم تر است!

در حقیقت اتفاقات بازی ورزشگاه آزادی به فراموشی سپرده شد.

و این چیزی بود که آنها می خواستند و متاسفانه به آن دست یافتند.

از امروز همه به بی اخلاقی لیدرها و تماشاگران تبریزی خواهند پرداخت

تماشاگرانی که از نظر فرهنگ و ادب بی همتا هستند

دیروز تراکتور مساوی کرد، پرسپولیس برد و هواداران باختند!

هوادارانی که مظلومانه قربانی سناریوی پرسپولیسی هایی شدند که در جنگ روانی و رسانه ای یک سر و گردن بالاتر از تراکتور نشان دادند.

عکاسان و خبرنگارنماهایی که فقط در بازی های بزرگ سر و کله شان پیدا میشود، نقش های اصلی را در این پروژه بر عهده داشتند و متاسفانه تنی چند از عکاسان و خبرنگاران بومی نیز خواسته یا ناخواسته نقش مکمل را ایفا کردند تا شنبه ای تلخ و ناگوار برای فوتبال تبریز رقم زده شود.

بی شک بازی با تیم هایی چون پرسپولیس و استقلال که استاد حاشیه هستند، نیاز به دوراندیشی هایی دارد که تراکتور فاقد آن نشان داده است و امید که دیگر بار شاهد چنین رکب خوری هایی نباشیم.

خبرنگاران و اصحاب رسانه استان هم وظیفه دارند تا بر اساس رسالت شان، سعی در شفاف سازی و بیان حقایق داشته باشند و اجازه ندهند تا سناریوی کثیف پرسپولیسی ها با بدنام کردن غیرمنصفانه فوتبال تبریز به ثمر نشیند و “هپی اند” ی دلخواه آن ها داشته باشد.

عادل جعفرموحد _ دبیر ورزشی اعتدال آذربایجان (اعتدال پرس)