برگزاری نمایشگاه مطبوعات و رسانه های استانی در جوار نمایشگاه بین المللی کتاب در تبریز که در ادوار گذشته همواره با انتقادات زیادی همراه بوده است، با تصمیم اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی آذربایجان‌شرقی امسال از برنامه های این نمایشگاه حذف شد. مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان با اعلام این خبر گفت: هر سال که با نمایشگاه بین‌المللی […]
برگزاری نمایشگاه مطبوعات و رسانه های استانی در جوار نمایشگاه بین المللی کتاب در تبریز که در ادوار گذشته همواره با انتقادات زیادی همراه بوده است، با تصمیم اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی آذربایجان‌شرقی امسال از برنامه های این نمایشگاه حذف شد.
مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان با اعلام این خبر گفت: هر سال که با نمایشگاه بین‌المللی کتاب تبریز، نمایشگاه مطبوعات آذربایجان شرقی نیز برگزار می‌شد، به دلیل ناراضی بودن اصحاب رسانه و مطبوعات که نمایشگاه مطبوعات زیرسایه نمایشگاه کتاب برگزار شده و تحت تاثیر آن قرار می‌گرفت، امسال برگزار نمی‌شود.
وی گفت: برای استفاده بیشتر از ظرفیت رسانه‌های استان امسال به جای این نمایشگاه، جشنواره مطبوعاتی برای آنها در نظر گرفته شده است.
علی‌اکبر صفی‌پور اضافه کرد: جشنواره مطبوعات شمال‌غرب کشور به میزبانی تبریز برگزار می‌شود که بعد از هماهنگی با وزارتخانه زمان آن اعلام می‌شود.
حذف نمایشگاه مطبوعات و رسانه های استان آذربایجان شرقی در پی ایرادات وارده به کم و کیف برگزاری آن در حالی است که به نظر می رسد مسئولان ارشاد استان با پاک کردن صورت مسئله بجای حل مسئله، ساده ترین راه را برای پاسخگویی و یا به عبارت بهتر برای فرار از پاسخگویی به انتقادات را برگزیده اند.
هرچند برخی منتقدین، خواستار حذف نمایشگاه مطبوعات و برگزاری آن بصورت مجزا بودند ولی متقابلا منتقدین دیگری نیز هستند که خواستار اصلاح و تقویت کمی و کیفی این بخش از نمایشگاه بجای حذف کلی آن بودند.
نگارنده معتقد است، با توجه به ظرفیتهای گوناگون بزرگترین رویداد فرهنگی سال استان، بهتر بود دست اندرکاران این نمایشگاه با فرصت شناسی دقیق از ظرفیتهای آن برای بالندگی و عرض اندام رسانه های استانی، با برنامه ریزی های بهتر و جامعتر درصدد رفع ایرادات و غناسازی برگزاری نمایشگاه مطبوعات بر می آمدند نه آنکه با حذف آن، اهالی رسانه را به امید فردایی دیگر و اما و اگرها بنشانند.
البته باید به این واقعیت تلخ نیز اشاره کرد که رسانه هایی که به روزی نامه و تریبون مدیران تبدیل شده و یا به علت ترس از تبعات صراحت گویی و درافتادن با مدیران، دچار خودسانسوری و خنثی نویسی شده اند، متاع قابل عرضه ای برای حضور در نمایشگاه و جلب نظر بازدیدکنندگان ندارند و به زعم برخی، تحمل هزینه و زحمت برای برگزاری نمایشگاهی که مورد استقبال مردم قرار نمی گیرد اولویت و توجیه چندانی ندارد. ولی این وظیفه دستگاه متولی رسانه ها یعنی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی است که با تدبیر و همت ویژه درصدد چاره جویی و رفع این ایرادات برآید تا شاهد از رونق افتادن تدریجی رکن چهارم دموکراسی یعنی رسانه ها در استان نباشیم.
در پایان ذکر این نکته نیز ضروری است که اولا برگزاری جشنواره مطبوعات، مقوله دیگر و متفاوتی از مفهوم نمایشگاه است که نمی تواند اهداف و محتوای مشترکی داشته باشند و طبعا نمی تواند جایگزین همدیگر شوند، ضمن اینکه بهتر بود بجای جایگزنی نمایشگاه مطبوعات با جشنواره مطبوعات از سوی مدیران ارشاد استان اقدام به برگزاری هر دوی این برنامه ها در فرصت های دیگر می شد تا دست آوردهای مضاعف و جامعتری برای حوزه رسانه استان حاصل شود.
* سردبیر اعتدال پرس
حزب الله
تاریخ : ۶ - مهر - ۱۳۹۳
دومین سفر رئیس جمهور محترم به نیویورک در روزهای پایانی است و علی رغم فضاسازی برخی از رسانه هایی که دنباله داخلی بلندگوهای غربی به حساب می آیند، تا این ساعت حرکت نابجای دیدار با اوباما از آقای روحانی سر نزد. این خویشتنداری روحانی و بهره گیری وی از تجربه مکالمه تلفنی سال گذشته با شیطان و توجه به تذکر رهبر فرزانه انقلاب را باید به حساب “عقل” رئیس جمهور گذاشت و خدا را شاکر بود که آقای روحانی، تجربه مکالمه بی فایده و پر ضرر سال قبل با اوباما را بکار بست و آرزوی ملاقات رئیس جمهور ایران اسلامی با شیطان بزرگ را بر دل آنهایی که منتظر این حرکت ذلیلانه بودند گذاشت.
اینکه روحانی واقعا به این تجربه عینی رسیده که رابطه و مذاکره با آمریکا بی فایده و پرضرر است یا عواملی مانند مطالبه صریح مقام معظم رهبری به عنوان عالی ترین مقام سیاسی و دینی کشور و فشار نهادهای قانونی مانند مجلس و نگرانی از بازتاب های منفی این دیدار در افکار عمومی، روحانی را به این نتیجه رسانده، محل بحث و مداقّه این یادداشت نیست بلکه همانطور که امام خامنه ای چندین بار فرموده اند ما به رئیس جمهور محترم خوش بین هستیم.
بنابر این حتی اگر تن ندادن به حرکت نابجای مذاکره با شیطان بزرگ در این سفر، نتیجه مطالبه عمومی مسئولان عالی، میانی و مردم بوده باشد، باید به استقبال آن رفت چرا که این امر حکایت از این می کند که برای رئیس جمهور محترم، همگرایی داخلی و حفظ آرامش برای پیشبرد برنامه هایش مهم است.
واقعیت آن است که مشی ۱۰ ساله رهبری امام خمینی (ره) و همچنین مشی ۲۵ ساله امام خامنه ای نشان می دهد که از نگاه ایشان، هرگونه مذاکره و رابطه ای با شیطان بزرگ نه تنها بی فایده که برای ملت ایران پرضرر هم خواهد بود.
بر همین اساس در هیچ دولتی به مسئولان عالی کشور اجازه مذاکره و رابطه با آمریکا در هیچ موضوعی داده نشده اما بعد از حرکت نابجای سال گذشته و تن دادن روحانی به مکالمه تلفنی با اوباما و مذاکرات طولانی ظریف با جان کری در خصوص موضوعات مختلف که همگی به دلیل اصرار دولت بر مفید بودن تعامل و مذاکره با آمریکا بود، رهبر معظم انقلاب برای این که دولت مردان یازدهم را از رفتارهای غلط بزرگتر باز دارد و در برابر قضاوت افکار عمومی به این تجربه عینی برساند که مذاکره با آمریکا نه تنها بی فایده که پرضرر هم هست، اجازه دادند فقط در موضوع هسته ای آن هم تا سطح وزیر امورخارجه، مذاکراتی صورت گیرد تا امکان این بهانه جویی سلب شود که اگر دولت یازدهم مذاکره می کرد، تمام مشکلات کشور حل می شد.
البته در همین خصوص نیز وقتی رهبر انقلاب همچنان خوش باوری هایی را در میان مسئولان دولتی می بینند، برای حفظ دولت و جلوگیری از حرکت نابجایی دیگر در دومین سفر آقای روحانی، در دیدار با سفیران جمهوری اسلامی در کشورهای خارجی، ابتدا موضع چند روز قبل آقای روحانی را اصلاح می کنند. رئیس جمهور در دیدار با سفرا و کارداران از لزوم تعامل با همه دنیا سخن گفته بود و رهبر انقلاب چند روز بعد در جمع سفرا و کارداران با اشاره به سخن رئیس جمهور می فرماید: “در این میان دو استثنا وجود دارد، رژیم صهیونیستی و آمریکا” و تاکید می کنند که ارتباط و مذاکره با آمریکا در طول عمر یک ساله دولت یازدهم نیز بی فایده بوده و اقدام بی فایده را نیز بی عقلی می دانند.
رهبر معظم انقلای در این دیدار فرمودند: «رابطه با آمریکا و مذاکره با این کشور به جز در موارد خاصی برای جمهوری اسلامی نه تنها هیچ نفعی ندارد بلکه ضرر هم دارد و کدام عاقلی است که دنبال کار بی‌منفعت برود!؟ عده‌ای این جور وانمود می‌کردند که اگر با آمریکایی‌ها دور میز مذاکره بنشینیم بسیاری از مشکلات حل می‌شود، البته ما می‌دانستیم اینجور نیست اما قضایای یک سال اخیر برای چندمین بار این واقعیت را اثبات کرد.
در گذشته میان مسئولان ما و مسئولان آمریکا هیچ ارتباطی نبود اما در یک سال اخیر بخاطر مسائل حساس هسته‌ای و تجربه‌ای که مطرح شد انجام بشود، بنا شد مسئولان تا سطح وزارت خارجه تماس‌ها، نشست‌ها و مذاکراتی داشته باشند اما از این ارتباطات نه تنها فایده‌ای عاید نشد بلکه لحن آمریکایی‌ها تندتر و اهانت‌آمیزتر شد و توقعات طلبکارانه بیشتری را در جلسات مذاکرات و در تریبون‌های عمومی بیان کردند.
البته مسئولان ما در نشست‌ها در جواب طلبکاری آنها، جواب‌های قوی‌تر و گاهی گزنده‌تر دادند، اما در مجموع معلوم شد، مذاکره برخلاف تصورات برخی‌ها، به هیچ چیز کمک نمی‌کند. آمریکایی‌ها نه تنها دشمنی‌ها را کم نکردند بلکه تحریم ها را هم افزایش دادند!
می‌گویند این تحریم‌ها، جدید نیست اما در واقع جدید است و مذاکره در زمینه تحریم هم، فایده‌ای نداشته است. البته در زمینه ادامه مذاکرات هسته‌ای، منع نمی‌کنیم و کاری که دکتر ظریف و دوستانشان شروع کردند و تا امروز هم خوب پیش رفتند دنبال می‌شود اما این، یک تجربه ذیقیمت دیگر برای همه بود که متوجه شویم نشست و برخاست و حرف زدن با آمریکایی ها، مطلقاً تأثیری در کم کردن دشمنی آنها ندارد و بدون فایده است.»
با دقت در بیانات رهبر معظم انقلاب این نکات در ذهن مخاطب برجسته می شود: “مذاکره با آمریکا نه تنها بی فایده که پرضرر است پس کار غیرعاقلانه ای است/ مذاکرات یک سال اخیر ثابت کرد مذاکره مشکلات را حل نمی کند/ به خاطر تجربه ای که مطرح کردند بنا شد تا سطح وزارت خارجه مذاکره باشد که آن هم جواب عکس داد/ مسئولان ما جواب توهین های آمریکا را دادند ولی معلوم شد مذاکره درباره تحریم ها سبب تحریم و توهین بیشتر آمریکایی ها شد/ بنده بازهم مذاکره را منع نمی کنم ولی بی فایده می دانم.”
با این بیانات روشن امام خامنه ای و نتایجی که بر آن بار می شد، بدیهی و طبیعی بود که آقای روحانی عقل به خرج دهد و به فضاسازی رسانه ای جماعتی آمریکایی در داخل و گفتگوی تلویزیونی ظریف با شبکه پی بی اس که می گوید: “ایران قول باراک اوباما برای لغو تحریم ها را در مذاکرات هسته ای قبول می کند” توجه نکند بلکه نصایح دلسوزانه امام خامنه ای و هشدارهای منطقی مجلس و مطالبات صریح بدنه اجتماعی را جدی بگیرد و در سفر دوم به نیویورک از دست دادن با اوباما و ملاقات کردن با شیطان بزرگ و هرگونه مذاکره ای خودداری کند.
نتیجه دوم: پایان تلاش برای راه اندازی مجدد لانه جاسوسی روباه پیر
آقای روحانی هر چند با مراقبت و تذکرات داده شده از تکرار یک حرکت نابجا خودداری کرد اما از سویی دیگر با قرار دادن دو ملاقات در برنامه های خود، تجربه ای تلخ و البته تکراری را مجددا به دست آورد. کاخ الیزه بعد از ملاقات اولاند با روحانی بر همان اتهامات قبلی خود نسبت به نظام جمهوری اسلامی اصرار ورزید و دیوید کامران به فاصله چند ساعت بعد از ملاقات با روحانی، وقتی پشت تریبون سازمان ملل قرار گرفت، با بدترین ادبیات پاسخ خوش بینی روحانی را داد. این البته آن چیزی است که ما از مذاکرات علنی دو طرف خبر داریم اما این که کامران و اولاند در گفتگوهای خصوصی خود با روحانی چه گفته اند و چه شنیده اند را باید منتظر بود و دید.
برنامه امسال غربی ها در مواجه با روحانی با تقسیم کار جدیدی همراه بود. اوباما وقتی پشت تریبون سازمان ملل قرار گرفت سعی کرد تا با ارائه نطقی ظاهرفریبانه در باره ایران، نقش پلیس خوب را بازی کند و نخست وزیر انگلیس با ارائه نطقی توهین آمیز در نقش پلیس بد ظاهر شد. این که آنها چه نقشی را به عهده گرفته اند برای ما مهم نیست، مهم این است که رئیس دولت یازدهم وقتی پشت تریبون سازمان ملل قرار می گیرد، چگونه پاسخ آنها را می دهد. شاید روحانی اکنون بعد از اهانت های نخست وزیر انگلیس دریافته باشد که اگر تن به ملاقات با اوباما می داد، نتیجه ای به مراتب بدتر به دست می آورد. نکته ای که بارها و بارها توسط رهبر معظم انقلاب به دولت مردان گوشزد شده است و متأسفانه در عمل توجهی به آن نمی شود.
از نگاه رهبر انقلاب، آقای روحانی تنها با ایستادگی بر مبانی انقلاب اسلامی می تواند در مذاکرات پیشرفت کند و الا با هر عقب نشینی حتی اگر در حد یک ملاقات باشد و یا با تکرار مواضع آنان حتی اگر این تکرار مواضع به مشارکت در مبارزه با تروریست های داعش برگردد، نه تنها چیزی نصیبش نخواهد شد که توهین و تحقیرهای طرف مقابل را بیشتر خواهد دید.
امام خامنه ای پیش از این در دیدار با سفرا و کارداران دولت دهم خطاب به آنها به همین اصول اشاره کردند و فرمودند: «یک دوره‌ای بعضی از مسئولین خیال می کردند که اگر چنانچه در ملاقات های بین‌المللىِ خودشان حرف های آنها را برایشان تکرار کنند، خوب است. و همین کار را هم می کردند؛ می نشستند همان حرف هائی را که آنها صد سال است می زنند، برای آنها دوباره تکرار می کردند.
این کار، شما را پیش آنها سبک می کند؛ این نشان می دهد که شما از خودتان هیچ چیزی ندارید؛ در حالی که وقتی شما خودتان حرف دارید، خودتان مبنا دارید، بر روی مبنای خودتان می ایستید، بر روی تحلیل خودتان از حوادث و ترسیم آینده می ایستید، و بعد با قدرت حوادث را مدیریت می کنید، این شما را در چشم طرف مقابلتان تقویت می کند؛ و تقویت در چشم طرف مقابل، یکی از ابزارها و راه‌های پیروزی است.
این را توجه دارید که پیروزی بر سر میز مذاکره و استدلال طرف مقابل را از او گرفتن و استدلال خود را بر ذهن او تحمیل کردن، مهمترین پایه پیروزی ها در صحنه عمل است. یک مذاکره کننده قوی آن کسی است که می تواند مبانی فکری خودش را بر مبانی فکری طرف مقابلِ مذاکره کننده تغلیب کند، غلبه بدهد. البته این کار با های و هو نمی شود؛ این با هوشمندی، ظرافت، استحکام عقلانی و اعتماد به نفس امکان‌پذیر است؛ این هم با توکل به خدای متعال، با انس بیشتر با قرآن، با انس بیشتر با ادعیه به دست می آید.»
اکنون بعد از توهین های بی شرمانه نخست وزیر انگلیس آن هم به فاصله چند ساعت بعد از ملاقات با روحانی، مواضع برخی از رسانه های کاسه لیس انگلیس و مسئولان دولتی از جمله معاون سیاسی دفتر رئیس جمهور را باید به یاد آورد که برای شکستن قبح این ملاقات، آن را بزرگترین گام دیپلماتیک در ۳۵ سال اخیر دانستند و مدعی شدند که این دیدار، مذاکرات هسته ای را تحت تاثیر قرار خواهد داد!
باید یادداشت آن مقام دولتی که بعد از ملاقات روحانی با نخست وزیر انگلیس در صفحه توئیترش نوشته بود: «وقتی عده ای نگران دیدار با اوباما باشند، دیدار با کامرون دیگر محل نزاع آنان نخواهد بود؛ زیرا زمانی که گروهی تصور می کنند قصد داری گامی بلند برداری و دل نگران آن می شوند، فرصت داری در این مسیر، گام های مدنظر را راحت تر تنظیم کنی.» را به یاد آورد و با لبخندی تلخ گفت که دیدار روحانی با اوباما نیز محل نزاع ما با شماست اما گاهی باید اجازه داد تا اتفاقی رخ دهد و جماعتی با این تحلیل ها و مشاوره هایشان نشان دهند که اگر خائن نیستند، بی شک در عالم سیاست بی عقل اند.
موضع گیری وقیحانه نخست وزیر انگلیس، تمام آن چه دولت برای راه اندازی مجدد سفارت انگلیس رشته بود را پنبه کرد تا شاید دولتمردان ما تجربه چندباره اعتماد به کشورهای غربی را از سر خود بیرون کنند و بدانند که هدف اصلی این سفارت، تشکیل لانه جاسوسی در خدمت روباه پیر است که زمینه را برای موضع گیری های توهین آمیز بعدی آقای نخست وزیر فراهم می کند.
جبار
تاریخ : ۵ - مهر - ۱۳۹۳
وقتی دور زدن مردم به عنوان یک افتخار محسوب شود نباید از دور خوردن توسط روباه پیر تعجب کرد. دیوید کامرون، نخست‌وزیر بریتانیا تنها ساعتی پس از دیدار با روحانی در پیش از ظهر چهارشنبه دوم مهرماه ۱۳۹۳، در سخنرانی خود در مجمع عمومی سازمان ملل ایران را حامی تروریسم خواند و گفت: من پیش‌تر با پرزیدنت روحانی دیدار کردم… ما اختلافات جدی داریم. حمایت ایران از سازمان‌های تروریستی، برنامه اتمی این کشور و نحوه رفتار با مردم خودش، جملگی باید تغییر کند. کامرون از همان دیداری گفت که حمید ابوطالبی، معاون سیاسی دفتر رئیس‌جمهور صراحتا آن را حاصل تدبیر دولت در دور زدن مردم و رسانه‌ها آن هم با القای احتمال دیدار روحانی و اوباما دانست. ابوطالبی که هنوز در انتظار صدور ویزا از سوی آمریکا برای حضور در مجمع عمومی سازمان ملل به عنوان نماینده دائم ایران بسر می‌برد، با اشاره به دیدار کامرون و روحانی، در توئیتر خود نوشت: «وقتی عده‌ای نگران دیدار با اوباما باشند، دیدار با کامرون دیگر محل نزاع آنان نخواهدبود؛ زیرا زمانی که گروهی تصور می‌کنند قصد داری گامی بلند برداری و دل نگران آن می‌شوند؛ فرصت داری در این مسیر، گام‌های مدنظر را راحت‌تر تنظیم کنی». اما این گام فارغ‌البال جنجال‌ساز شد. کامرون حتی صبر نکرد یخ دیدار دوجانبه شکسته شود. همان دیداری که کامرون برخلاف عرف دیپلماتیک به استقبال روحانی که برای دیدار با وی به دفترش در نیویورک رفته بود، نیامد. همان دیداری که نخست‌وزیر بریتانیا باز هم برخلاف عرف دیپلماتیک و در حرکتی توهین‌آمیز حتی آداب نشستن در مقابل رئیس‌جمهور کشورمان را نیز رعایت نکرد و کف‌پایش را به سوی نمایندگان دولت ایران نشانه گرفت و دیداری که برخی رسانه‌های حامی دولت آن را دیداری نیابتی و به نمایندگی از باراک اوباما، رئیس‌جمهور آمریکا با رئیس‌جمهور ایران خواندند. آنها شاید راست گفته باشند و کامرون دقیقا به نیابت از اوباما به وظیفه خود عمل کرد. نخست‌وزیر انگلیس بعد از دیدار با روحانی همان کاری را کرد که اوباما پس از تماس تلفنی با روحانی انجام داد. باراک اوباما سال گذشته و پس از اولین تماس تلفنی با روحانی و در حالی که رئیس‌جمهور ایران هنوز در هواپیما بود با عجله در نشستی خبری اعلام کرد تقاضای این تماس تلفنی از سوی ایران مطرح شده بود. روحانی پس از ورود به ایران این ادعا را رد کرد اما پیش از آن تمام رسانه‌های دنیا سخنان اوباما را به طور گسترده پوشش داده بودند. اوباما حتی در یک تماس تلفنی هم با ایران صادق نبود. اکنون و با گذشت یک‌سال از این تجربه تلخ تاریخی که ماحصل آن افزایش تحریم‌ها و تهدیدها و ممنوع‌الورودی نماینده ایران به سازمان ملل بود، دیوید کامرون به نیابت از باراک اوباما رفتار توهین‌آمیزتری را نسبت به ایران تکرار کرد. نخست‌وزیر انگلستان درباره همکاری با ایران علیه داعش نیز در اظهارنظر توهین‌آمیز دیگری خواسته بود ایران بخشی از راه‌حل معضل داعش باشد، نه قسمتی از خود مشکل آن. کامرون گفت: باید با شرکای خود در منطقه و به طور بالقوه ایران که حاضر به فعالیت در زمینه حل معضل داعش هستند، همکاری کنیم؛ رهبران ایران می‌توانند در دفع تهدید داعش کمک کنند اما نخست‌وزیر انگلیس بعد از دیدارش با روحانی و پیش از آغاز توهین‌هایش به ایران در مجمع عمومی سازمان ملل نیز به تاریخ‌ساز بودن دیدارش اشاره کرده بود. روزنامه «گاردین» در این‌باره نوشت: نخست‌وزیر انگلیس پس از دیدار با روحانی به دستیار خود گفته است: «پاره‌ای از تاریخ ساخته شد». کامرون واقعا تاریخ‌ساز شد و تجربه تلخ تاریخی دیگری را در دولت روحانی برای ایرانیان رقم زد. وقتی پروپاگاندای رسانه‌ای برای دیدار روحانی و اوباما توسط دولتی‌ها و رسانه‌های حامی آن شکل گرفت، مشخص بود که اتفاق تازه‌ای در حال وقوع است.در شرایطی که در یک سیر کاملا هماهنگ‌شده تیم رسانه‌ای دولت، سخنگوی دولت و شخص روحانی از غیر‌ممکن نبودن دیدار روسای‌جمهور ایران و آمریکا سخن می‌گفتند، خبر تازه‌ای در رسانه‌ها منتشر شد، خبری که بر اساس یک اقدام هماهنگ چون در سطح پایین‌تری از دیدار روحانی و اوباما قرار داشت با واکنش‌های کمتری نسبت به دیدار رئیس‌جمهور ایران و رئیس‌جمهور ایالات متحده روبه‌رو شد. «روحانی و کامرون قرار است برای اولین بار در تاریخ انقلاب در حاشیه مجمع عمومی سازمان ملل دیدار کنند.» این خبری بود که رسانه‌های اصلاح‌طلب و حامی دولت با ذوق‌زدگی فراوان به استقبال آن رفته و با عنوان دیدار تاریخ‌ساز از آن یاد کرده و آن را نقطه عطفی در تاریخ دیپلماتیک روابط ایران و انگلستان دانستند اما این دیدار برگ دیگری را در روابط خصمانه انگلیس علیه ایران رقم زد. اظهارات کامرون در سازمان ملل بار دیگر سیاست‌های استکباری این کشور در قبال جمهوری اسلامی را ایران اثبات کرد. این اظهارات نشان داد سیاست‌های جمهوری اسلامی ایران در قبال انگلیس از ابتدای انقلاب تاکنون درست، مدبرانه و عاقلانه بوده است.
نکته قابل تامل دیگری که در جریان اظهارات توهین‌آمیز کامرون علیه ملت و دولت ایران وجود دارد سکوت حسن روحانی، رئیس‌جمهور کشورمان نسبت به اظهارات مداخله‌جویانه وی در سخنرانی در صحن سازمان ملل است.
فتنه در آرزوی روباه پیر
اما نگاهی به رفتار رسانه‌های اصلاح‌طلب و حامی دولت در واکنش به دیدار روحانی و کامرون به خوبی از خیال خام اعتماد به انگلستان و آرزوی تاثیر این دیدار در به ثمر رسیدن مذاکرات هسته‌ای خبر می‌دهد. اصلاح‌طلبان این دیدار را فصل آغاز روابط ایران و انگلستان عنوان و تاکید کردند این دیدار می‌تواند پایان ۳۵ سال رابطه سرد باشد. روزنامه ایران به عنوان رسانه رسمی دولت با تیتر « پایان ۳۵ سال رابطه سرد » به استقبال دیدار روحانی و کامرون رفت. این روزنامه در گزارش خود در این‌باره نوشت: اما خبرسازترین دیدارهای رئیس‌جمهور، دیدار روحانی با دیوید کامرون نخست‌وزیر انگلستان بود که در صدر اخبار قرار گرفت، زیرا این نخستین دیدار مقام‌های دو کشور در این سطح، پس از انقلاب اسلامی است… به هر روی این دیدارهای پرحجم و نیز سطح و اندازه آنها در این سفر، نشان‌دهنده رویکرد تازه جهان به ایران و تثبیت پیامدهای مثبت دیپلماسی فعال دولت یازدهم است. این درحالی است که تا پیش از روی کار آمدن دولت تدبیر و امید، برخی کشورها در جهت انزوای سیاسی ایران در جهان حرکت کرده بودند، امری که تکانه‌های انتخابات خرداد ۹۲ خلاف آن را عملی کرد. روزنامه شرق نیز که با عکس بزرگی به استقبال دیدار روحانی و کامرون رفته بود، تیتر خود را به نقل قولی از کامرون درباره دیدار با روحانی اختصاص داد و نوشت: «پاره‌ای از تاریخ ساخته شد». در بخشی از گزارش این روزنامه آمده است: دیدار رئیس‌جمهوری ایران و نخست‌وزیر انگلیس که یک‌ساعت به طول انجامید، درست زمانی بود که «باراک اوباما»، رئیس‌جمهوری آمریکا در صحن مجمع عمومی مشغول نطق سالانه‌اش بود. هرچند، تا لحظه تنظیم این خبر، جزئیات و محتوای مذاکره دو رئیس دولت منتشر نشد، اما پس از این دیدار، خبرنگار روزنامه «سان» در نقل قولی که روزنامه «گاردین» نیز آن را منتشر کرده، گزارش داد نخست‌وزیر انگلیس به دستیار خود گفته است: «پاره‌ای از تاریخ ساخته شد». اما روزنامه آرمان که از آن به عنوان روزنامه خاندان رفسنجانی یاد می‌شود، بی‌خبر از آنکه نخست‌وزیر انگلیس قرار است برای اولین بار در تاریخ ایران از صحن سازمان ملل به ایران توهین کند، با تیتر«دیدار تاریخی در پرونده ایران و انگلیس» به استقبال دیدار رئیس‌جمهور ایران و نخست‌وزیر بریتانیا رفت. در بخشی از گزارش این روزنامه آمده است: «پس از ۳۶ سال عدم دیدار میان عالی‌ترین مقامات اجرایی ایران و بریتانیا، ظهر چهارشنبه ۲۴ سپتامبر به وقت محلی دکتر حسن روحانی با حضور در دفتر بریتانیا در مقر سازمان ملل متحد به دیدار دیوید کامرون رفت. از آنجا که نخست‌وزیر انگلیس پس از دیدار با روحانی برنامه گفت‌وگو و دیدار با رئیس‌جمهوری آمریکا را دارد، این دیدار تاریخی حائز اهمیت مضاعف بوده و می‌تواند در نزدیکی دیدگاه‌های قطب‌های حاضر در پرونده هسته‌ای نقش جدی ایفا کند. هر چه هست طلسم ۳۶ ساله شکسته شد و از آنجا که بریتانیا نقش محوری در اردوگاه ۱+۵ دارد و همواره روابط راهبردی با طرف آمریکایی به عنوان مهمترین قطب پرونده هسته‌ای داشته، می‌تواند به عنوان رابط نقشی محوری در نزدیکی دیدگاه‌های طرفین بازی کند. حال این دیدار تاریخی بی‌گمان بخشی از این معادله پیچیده را تکمیل می‌کند و باید دید طی چند روز آینده دیوید کامرون و کشور متبوعش چه مواضع تازه و شاید متفاوتی را در پرونده هسته‌ای به منصه ظهور خواهند رساند». روزنامه آفتاب یزد دیگر روزنامه اصلاح‌طلب حامی دولت هم با تیتر «تحول تاریخی در دیپلماسی» دیدار روحانی و کامرون را به صورت ویژه در صفحه نخست خود منعکس کرد. این روزنامه نیز که مانند سایر روزنامه‌های زنجیره‌ای اصلاح‌طلب با عکس بزرگ در صفحه اول خود از این دیدار استقبال کرد، در بخشی از گزارش خود در این‌باره آورده است: «دیدار تاریخی برای نخستین بار در ۳۶ سال گذشته؛ مسؤولان دولت‌های ایران و انگلیس روز چهارشنبه در نیویورک، مقر سازمان ملل متحد دیدار کردند. دیدار رئیس‌جمهور اسلامی ایران با نخست‌وزیر انگلیس بعد از ۱۹۷۹ و پیروزی انقلاب اسلامی ایران اولین بار است که در این سطح انجام می‌شود. نخستین دیدار میان عالی‌رتبه‌ترین مقامات اجرایی ایران و بریتانیا پس از انقلاب اسلامی ایران در حالی رقم خورد که ناظران سیاسی این رویداد را آغاز تحولی مهم در روابط دیپلماتیک ایران و بریتانیا می‌دانند… به نظر می‌رسد یکی از نتایج این دیدار کاهش تیرگی روابط تهران و لندن باشد. احتمالا به دنبال این دیدار سطح روابط ۲ کشور که در سال‌های اخیر کاهش یافته بود، وارد مرحله‌ای تازه شود. این روزنامه همچنین به نقل از ایسکانیوز نوشت: برخی تحلیلگران و کارشناسان در غرب بر این اعتقادند که دیدار کامرون و روحانی یک دیدار نیابتی است که طی آن نخست‌وزیر انگلیس به نیابت از آمریکا با روحانی گفت‌وگو می‌کند». روزنامه اعتماد هم تیتر نخست خود را با عنوان «روحانی – کامرون دیدار پس از ۳۶ سال » با عکسی بزرگ به این دیدار اختصاص داد. در بخشی از گزارش این روزنامه در این‌باره آمده است: «دیداری بعد از ۳۶ سال. حسن روحانی و دیوید کامرون که تا چندی پیش کسی تصور دیدار آنها با همدیگر را نمی‌کرد حالا در حاشیه اجلاس مجمع عمومی سازمان ملل دست‌های یکدیگر را فشردند. دیداری که «بمب خبری» روز گذشته نیویورک روایت شد تا شاید تحولات گسترده‌ای هم در روند پرونده هسته‌ای داشته باشد. دیوید کامرون، نخست‌وزیر انگلیس روز چهارشنبه در حاشیه اجلاس مجمع عمومی سازمان ملل با حسن روحانی، رئیس جمهور کشورمان دیدار کرد؛ دیداری که شاید کامرون از همان روزهای روی کار آمدن حسن روحانی دل به آن بسته بود و در پایان این دیدار به دستیار خود اعلام کرد با این ملاقات قسمت کوچکی از تاریخ ساخته شد. بالاترین مقامات اجرایی کشورهایی که ۳ سال پیش سفارتخانه‌های‌شان به مرز تعطیلی رسیده بود، مسیری رو به جلو را در پیش دارند و تاریخ را تغییر دادند. سفارتخانه‌ها تعطیل شده بود، کارداری تعیین نشده بود، پرچم‌ها پایین آمده بود و طرح مجلس برای کاهش سطح روابط هم همه چیز را سرد کرده بود. آمدن حسن روحانی اما شرایط را متفاوت کرد. با آمدنش نخست وزیر انگلستان برایش پیام تبریک فرستاد و برای از سرگیری روابط پیشقدم شد. کمی بعد وزرای خارجه ۲ کشور دیدار کردند و کمی آن طرف‌تر تماس تلفنی نخست وزیر بریتانیا با رئیس‌جمهور کشورمان کار را تمام کرد. کاردار غیرمقیم تعیین شد و کمی بعد پرچم‌ها افراشته شد. حالا اما فصل جدیدی از روابط رقم خورده است، روابطی که با همین فشردن ۲ دست کلیدی شده است. نه تنها بازگشایی سفارتخانه‌های ۲ کشور دور از انتظار نیست که بدون شک روابط هم گسترده‌تر خواهد شد. دولت حسن روحانی شاید تنها در یک مورد با دولت قبل از خود شباهت داشته باشد، دولت یازدهم هم همچون دولت دهم «نخستین‌ها»ی زیادی را در پرونده خود دارد. نخستین‌ها اما این بار از جنس تخلف یا سردی روابط نیست. «نخستین» دولت روحانی از جنس همین دیدارهایی است که تنها از یکی از آنها ۳۶ سال گذشته بوده است. روابط ایران و بریتانیا در آستانه گرم شدن است. دو کشوری که روابط گرم آنها بسیاری از معادله‌ها را تغییر خواهد داد و در مسیری دیگر جلو خواهد برد». روزنامه ابتکار هم با تیتر «نیویورک، پلی در مسیر تهران-لندن» درباره دیدار روحانی و کامرون نوشت: ۳ سال و چندماه پس از ماجرای تسخیر سفارت بریتانیا در ایران که روابط تهران- لندن را به پایین‌ترین سطح خود رساند، حسن روحانی و دیوید کامرون چراغ اولین دیدار سران ۲ کشور ایران و بریتانیا را در تاریخ جمهوری اسلامی روشن کردند.