تابستان ۱۴۰۴ برای مردم تبریز نه‌فقط گرم، بلکه آزاردهنده بود. قطعی‌های برق گاه دوبار در روز، بدون برنامه‌ریزی و اطلاع‌رسانی شفاف، زندگی روزمره شهروندان را مختل کرد. خانواده‌ها در تاریکی سردرگم شدند، کسب‌وکارها متضرر گشتند و نارضایتی گسترده‌ای شکل گرفت که تنها با چند اطلاعیه دقیق می‌توانست تا حد زیادی کاهش یابد.

به گزارش اختصاصی اعتدال آذربایجان (اعتدال پرس)، اگرچه شرکت توزیع برق آذربایجان‌شرقی جدول خاموشی‌ها را در وب‌سایت رسمی خود و برخی کانال‌های محلی منتشر کرد، اما شکاف بزرگی میان اطلاع‌رسانی رسمی و تجربه واقعی مردم وجود داشت. خاموشی‌های خارج از برنامه و اطلاع‌رسانی‌های دیرهنگام، اعتماد عمومی را به شدت تضعیف کرد و این احساس را به وجود آورد که مردم در مواجهه با بحران، تنها رها شده‌اند.

آنچه بیش از خاموشی‌ها به چشم آمد، سکوت سنگین سخنگوی کمیته رسانه‌ای انرژی استان بود. در تمام مدت اوج خاموشی‌ها، نه عذرخواهی رسمی شنیده شد، نه توضیحی روشن درباره دلایل و نه حتی پیامی همدلانه برای مردم منتشر شد. ساختار اطلاع‌رسانی وجود داشت، اما یا دیر عمل کرد یا پیام‌های آن نتوانست انتظارات افکار عمومی را برآورده سازد.

پیامدهای این وضعیت، تنها به نارضایتی ختم نشد. بسیاری از مشاغل کوچک و مراکز درمانی خصوصی دچار خسارت شدند و خانواده‌ها بارها ناچار به تغییر برنامه روزانه خود گشتند. در چنین شرایطی، غیبت سخنگو و کم‌رنگ بودن نقش کمیته رسانه‌ای انرژی بیش از پیش احساس شد.

واقعیت این است که خاموشی‌های برنامه‌ریزی‌شده در همه جای دنیا رخ می‌دهد، اما آنچه بحران را در تبریز تشدید کرد، نبود شفافیت و پاسخگویی بود. اطلاع‌رسانی ناقص و سکوت در برابر پرسش‌های افکار عمومی، این خاموشی‌ها را از یک مشکل فنی به بحرانی اجتماعی بدل کرد. اکنون بیش از هر زمان دیگری ضرورت دارد نهادهای مسئول، به‌جای سکوت، با مدیریت فعال و ارتباط مستمر، اعتماد ازدست‌رفته را بازسازی کنند.