به گزارش اعتدال پرس به نقل ازایرنا، دلاور مردان این مرزوبوم طی هشت سال جنگ تحمیلی برای حفظ این مرز و بوم و برافراشته ماندن بیرق مکتب اسلام ناب محمدی (ص) از خود گذشتگی های بسیاری کردند تا ملت ایران زیر پرچم اسلام سربلند و سرافراز زندگی کنند٫

خانواده های رزمندگان نیز به پیرمرادشان حضرت امام خمینی (ره) لبیک گفته و در تمام مراحل سخت آن روزگاران پا به پای سربلندان همیشه تاریخ ایستادگی و مقاومت کردند٫

باید به یاد داشته باشیم که همه ما مردم ایران آسایش و امنیت امروز خود را مدیون از جان گذشتگی های رزمندگان آن دوران هستیم و باید یادگاران این عزیزان را به عنوان ولی نعمتان آسایش خود بدانیم٫

همسران شهدا نیز با جان و دل از وارثان این عزیزان نگهداری و فرزندانی تربیت کرده اند که در سربلندی ایران اسلامی در همه عرصه های اقتصادی، سیاسی و اجتماعی ادامه دهنده راه پدران خود هستند٫

‘ قمر زارعی’ همسر شهید ‘محمد غضنفری’ با یادآوری یادمانده هایش می گوید: شوهرم فقط یکبار و آن هم در ۳۵ روزگی موفق به دیدن فرزندش شد٫

وی پس از پنج ماه از آخرین دیدارمان در محل خدمت خویش در ارتفاعات سردشت توسط منافقین به درجه شهادت نایل آمد٫

بعد از شهادت محمد تمام تلاشم بزرگ کردن یادگار آن شهید بود، حالا حجت شده بود تمام زندگی ام و من تنها یک هدف در زندگی داشتم و آن این بود که فرزندی تربیت کنم که نام و یاد پدرش را زنده نگه دارد٫

وی ادامه می دهد: حجت چهارم دبستان بود که همسایه ها به من گفتند ‘ دقت کردی حجت دیگر با آن شور و شوق قبلی پله ها را بالا نمی آید انگار توان راه رفتن از پله را ندارد’٫

وی با بیان اینکه چندین بار که دقت کردم دیدم حجت پله ها را آرام آرام طی می کند و وقتی علت را جویا شدم، گفت: مامان احساس می کنم نمی تونم رو پاهام صاف بایستم و ضعیف شده ام٫

وی اظهار می کند: با تصور اینکه بدنش ضعیف شده مدتی غذاهای مقوی به او دادم ولی هیچ فرقی در حال حجت نکرد تا اینکه به پزشک مراجعه کردم و پس از معاینه از من پرسید حجت نتیجه یک ازدواج فامیلی است؟ و من در پاسخ گفتم ‘همسرم پسرخاله ام بود’ که او ما را به پزشک دیگری معرفی کرد٫

وی افزود: پزشک دوم در بیمارستان شمس تبریز دو تست مختلف از حجت گرفت و پس از آن به من گفت ‘ چیز مهمی نیست فقط به فردی که به امور شما در بنیاد شهید رسیدگی می کند بگو با من تماس بگیرد’٫

وی ادامه می دهد: آن لحظه در دلم آشوبی افتاد ولی چون حجت کنارم بود چیزی نگفتم و حجت را به خانه آورده و به بهانه خرید پیش دکتر بازگشتم و گفتم ‘من تحمل همه چیز را دارم راستش را بگو دکتر پسرم چه مشکلی دارد’٫

با شنیدن اینکه فرزندت به دلیل ازدواج فامیلی به مرور توانایی راه رفتن را از دست خواهد داد و برای همیشه ویلچرنشین می شود انگار تمام دنیا بر سرم خراب شد، ماه ها در خفا گریه کردم و به حجت چیزی نگفتم تا اینکه به مرور زمان خود نیز از بیماریش آگاهی یافت و در این بین او روحیه بسیار قوی تر از من داشت٫

وقتی حجت به من گفت مادر می خواهم از ویلچر استفاده کنم همه تنم لرزید ولی او آنقدر راحت با این موضوع کنار آمده بود که توانست با آرامش خاص من را نیز به آرامش برساند٫

‘حجت غضنفری’ که اینک ۳۲ بهار را پشت سر گذاشته است، می گوید: از کودکی مادرم من را با مسجد و هیئات حسینی آشنا کرده بود و به همین دلیل توانسته ام با توکل به خدا و توسل به ایمه اطهار (ع) بر تمام مشکلات زندگی فایق آیم٫

وی با بیان اینکه من به عنوان فرزند شهید مسوولیت بزرگی بر گردن دارم تا نام و یاد او را زنده نگهدارم، ادامه می دهد: به همین دلیل معلولیت را بر خود محدودیت ندانسته و به فعالیت های اجتماعی خود ادامه دادم٫

وی اظهار می کند: من تمام موفقیت های خود را مدیون مادری هستم که سال ها برای نگهداری ازتنها وارث شهید تلاش کرد من هیچ عمویی ندارم تا دستم بگیرد و تمام کارهای من را مادرم انجام می دهد من به تنهایی قادر به انجام امور خود نیستم چرا که به دلیل بیماری ماهیچه های بدنم توان حرکت ندارند٫

وی که در کارنامه تحصیلی خود لیساس کامپیوتر و فوق لیسانس جامعه شناسی را دارد و اکنون در اداره کل مالیات در تبریز مشغول به فعالیت است، می گوید: به همین دلیل از رییس جمهوری درخواست می کنم از همسر شهیدی که تک و تنها توانسته فرزند معلول به یادگار مانده آن عزیز را تربیت و به عنوان فردی اجتماعی در جامعه فعالیت کند، به مادرم نشان شجاعت دهد چرا که او تنها عامل موفقیت من در تمام عرصه ها بوده است٫

وی اظهار می کند: برای یک معلول مشکلات و محدودیت های زیادی در زندگی وجود دارد، هزینه ها بسیار بالاست وضعیت شهر برای معلولان مناسب سازی نشده و بهزیستی نیز نتوانسته است وظیفه خود را در حمایت معلولان به انجام رساند و به نظر من بهزیستی به یک انجمن خیریه مبدل شده که در آن زمینه نیز کار آنچنانی انجام نمی دهد٫

به مناسبت روز جهانی معلولان به دنبال سوژه ایی بودم که با حجت غضنفری آشنا شدم، بار اول که دیدمش به نظرم فردی بسیار مغرور آمد، ولی در طول مصاحبه متوجه شدم اینطور نیست ولی اگر هم اینگونه باشد باید به او حق داد چرا که با وجود اینکه قادر نیست حرکت کند و تنها دستانش تا آرنج توان حرکت دارند، توانسته بر تمام محدودیت ها فایق آید و نام و یاد پدر شهیدش را زنده نگهدارد و نگذارد آرزوهای مادری که برای تربیت او زحمات بسیاری را متحمل شده از بین برود٫

باید دست چنین مادران فداکاری را بوسید که توانسته اند از یادگاران شهدای هشت سال دفاع مقدس به این خوبی نگهداری کرده اند٫٫٫