به گزارش اعتدال پرس به نقل از فارس، وقتی حرف از المان‌ها و فاکتورهای موثر در ایجاد محیط زیستی مطلوب به عنوان یکی از بدیهی‌ترین حقوق شهروندی به میان می‌آید، نگاه ساده‌ای به این شاخصه‌ها نشان می‌دهد پاشنه این فاکتورها در کلانشهر تبریز چقدر لنگ می‌زند.

امروز مشکلات زیست محیطی آذربایجان‌شرقی و بیش از همه تبریز که نیمی از جمعیت استان را در خود جای داده آنقدر متنوع و زیاد است که انگار از هر طرف که جلوی درز بیشتر این مشکلات را بگیریم باز از جای دیگری این زخم‌های محیطی عود می‌کند.

برای دیدن و گفتن از این مشکلات لازم نیست حتما فعال زیست محیطی باشی یا کارشناس محیط زیست، هر شهروندی با چند روز زندگی در تبریز به راحتی گره‌های پرشماری از این دست را نمی‌بیند، که لمس می‌کند.
۲۹ دی، روز ملی هوای پاک فرصت دوباره‌ای بود تا مسئولان استان یاد محیط زیستی بیافتند که هر روز به راحتی و بی‌توجه به آسیب‌های آن زندگی می‌کنند و حالا که مناسبتی تازه رسیده باید با ارائه آمارهایی مثلا مورد قبول، شهروندان را راضی نگه دارند.

لطف خدا ۵۰ درصد آلودگی هوای تبریز را کاهش داد

کاهش ۵۰ درصدی آلودگی هوای تبریز یکی از همین آمارها بود که طی چند روز گذشته از سوی حمید قاسمی، مدیرکل محیط زیست آذربایجان‌شرقی منتشر شد تا علت این کاهش چشمگیر آلودگی هوا به اقدامات نیم بند انجام شده از سوی این سازمان ربط داده شود.

شاید از خوش اقبالی آقای مدیرکل باشد که امسال آسمان و ابر و باد و مه و خورشید و فلک همگی دست به دست هم دادند تا با بارش‌هایی مناسب و لطف خدا؛ تبریزی‌ها برخلاف سال گذشته، امسال تنها دو روز هوای ناسالم را تجربه کنند.

هر چند برای ارائه کارنامه قابل قبول می‌توان به هر چیزی از لطف خدا گرفته تا اجرای طرح‌های نصف و نیمه متوسل شد ولی ظاهر امر را نمی‌توان به همین راحتی‌ها نادیده گرفت. ظاهر امر چیزی نیست جز آلودگی‌های مختلف و متعدد شهری در تبریز.

هر ثانیه ۷۰۰ لیتر فاضلاب در مهرانه‌رود جاری می‌شود
محبوب عبدالله‌پور، معاون فنی و عمرانی شهردار تبریز چندی پیش از آمار تکان دهنده‌ای سخن گفت که از آلودگی شدید ناشی از ورود فاضلاب شهری به مهرانه‌رود خبر می‌داد.

بر اساس گفته‌ وی، تنها در حد فاصل منصور تا « قاری کورپوسی» ۷۰۰ لیتر در ثانیه فاضلاب وارد مهرانه‌رود می‌شود و این در حالی است که در هیچ کلانشهری در دنیا فاضلاب شهری از رودخانه داخل شهر عبور نمی‌کند.

معاون فنی و عمرانی شهردار تبریز با اشاره به اینکه ورود فاضلاب به مهرانه رود این مکان را از یک فرصت به تهدیدی برای تبریز تبدیل کرده است، یادآور شده بود: واقعا نمی‌دانیم چرا سازمان محیط زیست نسبت به این مسئله و به خطر افتادن سلامتی شهروندان در نتیجه ورود فاضلاب به رودخانه اعتراض و توجهی نمی‌کند؟

آلایندگی ناشی از تصفیه‌خانه‌های چرم‌شهر تبریز
ولی مهرانه‌رود تنها یک نمونه از این آلودگی‌های رایج شهری برای تبریزی‌ها است و مثلا وضعیت نامطلوب تصفیه‌خانه‌های چرم شهر تبریز یکی دیگر از عوامل فوق‌العاده آلاینده است که هنوز برای حل مشکل آن اقدام عملیاتی صورت نگرفته است و مدیرکل محیط زیست آذربایجان‌شرقی تا امروز تنها از اخطارهایی به مسئولان واحدهای آن منطقه برای حل این مشکل بسنده کرده است.

زیرساخت‌های تفکیک زباله در تبریز فراهم نیست
هر طرف را که نگاه کنیم یکی دیگر از چالش‌های زیست محیطی تبریز رخ نمایی می‌کند. مشکل آلودگی‌های ناشی از پسماندهای شهری و عدم ایجاد زیرساخت‌هایی برای تفکیک زباله‌های شهری و بیماری‌های ناشی از آن یکی دیگر از این موانع است.

از همه مهم‌تر تبریز در حال حاضر به عنوان شهر توریست درمانی در شمال غرب و کشورهای همسایه مطرح است که زباله‌های آزمایشگاهی و مراکز پزشکی تبریز همراه زباله‌های دیگر جمع‌آوری می‌شود و محیط زیست تنها نظاره‌گر این موضوع است.

عاطفه مجتهدی، دبیر جمعیت رفتگران طبیعت آذربایجان‌شرقی چند روز پیش در دومین میزگرد گفت‌و‌گوی پسماند و صنعت سبز با اشاره به همین موضوع گفته بود: این طور نیست که مردم فرهنگ ندارند و نمی‌توانند زباله تفکیک کنند، مردم بلدند و فقط کسی نیست که این زباله‌های تفکیک شده را تحویل بگیرد.
مجتهدی با اشاره به آمارهایی که از کاهش ۵۰ درصدی آلودگی هوای تبریز خبر می‌داد، یادآور شده بود: تا زمانی که مردم تبریز نمک تنفس می‌کنند، حرف زدن از هوای پاک بی‌انصافی است و هیچ کسی نمی‌تواند ادعا کند در تبریز هوای پاک داریم.

زمانی برای نقض حقوق حیوانات/مرگ خاموش حیوانات شهری
عدم توانایی در کنترل زباله‌های شهری باعث بر هم خوردن چرخه زیست محیطی شده و وجود زباله در شهر، بستر مناسبی برای ورود حیوانات در محیط شهری را فراهم کرده است. حیواناتی که در روزهای سرد زمستان برای بدست آوردن غذا به محیط شهری ورود می‌کنند و به طرز فجیعی کشته می‌شوند. گرچه تبریزی‌ها خاطره ورود خرس قهوه‌ای و کشتار آن را هنوز فراموش نکرده‌اند ولی در غیاب سازمان محیط زیست استان و عدم حمایت آن از حیوانات، هنوز هم در گوشه کنار استان خبرهای زیادی از کشتار حیوانات مختلف به گوش می‌رسد.

شاید در همین بی‌خبری‌های متعدد سازمان محیط زیست بود که امسال سیرکی که به طرز وحشتناکی حیوانات خود را مورد آزار قرار می‌داد به راحتی در تبریز برنامه اجرا می‌کرد و شاید اگر پای سازمان‌های مردم نهاد برای حل این مشکل به میان نمی‌آمد، کسی به فریاد این حیوانات زبان بسته نمی‌رسید.

دریاچه ارومیه؛ پروژه‌ای ملی یا مثنوی هزار من کاغذ؟
این قصه سر دراز دارد و تمام شدنی نیست انگار. از مشکلات متعدد زیست محیطی در شهر گرفته تا مشکلی کلان و ترسناک مثل وضعیت نهایی دریاچه ارومیه. به گفته‌ کارشناسان، آذربایجان‌شرقی در نتیجه خشک شدن دریاچه متضررترین استان شمال‌غرب می‌شود و کسی یارای مقابله با طوفان‌های نمکی ناشی از خشک شدن آن را نخواهد داشت.

آلودگی نیروگاه حرارتی تبریز، آلودگی کوره‌های آجرپزی در حاشیه شهر تبریز و جاری شدن فاضلاب در داخل شهر و تخریب باغ‌های شهرباغ‌ها و هزاران مشکل زیست محیطی تبریز که با آن مواجه است هر روز حال تبریز را بدتر می‌کند دریغ از آن که محیط زیست در این مورد پیشگیری کرده باشد.

زمانی که محیط زیست استان در بدیهی‌ترین و مشخص‌ترین مشکلات شهری مثل آلودگی مهرانه‌رود چشم پوشی کرده و واکنشی نشان می‌دهد، کمی غیرقابل‌باور است که در برابر دریاچه ارومیه که خطرات و آسیب‌های آینده آن فعلا دیدنی نیست، اقدام درخوری انجام دهد.

محیط زیست در استان آذربایجان‌شرقی به ویژه تبریز حال خوشی ندارد و این حقیقتی است که به هیچ عنوان زیر هیچ آمار و رقمی گم نمی‌شود. نقض حقوق شهروندی و آسیب‌های اجتماعی ناشی از آن هم در بین تمام مشکلات و بیماری‌های حاصل از محیط زیستی آلوده و نامناسب شاید آخرین چیزی باشد که انتظار می‌رود محیط زیست بی‌توجه از کنار آن عبور نکند.

– See more at: http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=13931104000125#sthash.VKAeHfM2.dpuf

portafoglio alviero martini

ray ban sunglasses sale
mcm purse