به گزارش اعتدال پرس(اعتدال آذربایجان)، درحالی که مسئولان دولتی ۱۵ میلیارد تن نمک دریاچه ارومیه را ذخایر بی‌پایانی می‌دانند که می‌تواند پاسخگوی برخی نیازهای صنعتی و خوراکی و اشتغال‌زایی جوانان منطقه باشد، مخالفان برداشت نمک از این دریاچه معتقدند برداشت نمک مرطوب در مقیاس صنعتی از سطح بستر تخریب شده‌ دریاچه ارومیه برای دستیابی به سودهای کلان بهره‌برداران، توازن محیطی این دریاچه را به هم زده است.

گفته می‌شود که برداشت نمک موجب تخریب بستر دریاچه و تبدیل نمک کریستال شده به ریزگرد، پراکنش آن‌ها و در‌‌نهایت وزش طوفان نمک می‌شود که آسیب‌های جبران ناپذیری برای سلامت مردم، شوری زمین‌های کشاورزی و محیط زیست به همراه دارد.

باوجود آنکه سازمان حفاظت محیط زیست، یکی از اصلی‌ترین اعضای کارگروه نجات دریاچه ارومیه اعلام کرده است که هیچ مجوزی برای برداشت نمک در سال ۹۴ صادر نشده است، شواهد نشان می‌دهد که برداشت بی‌رویه نمک در دولت یازدهم نیز ادامه دارد.

اظهارات متناقض
«هر شب بالغ بر ۵۰۰ لودر نمک از کف دریاچه ارومیه در آذربایجان شرقی استخراج می‌شود». این بخشی از گفتگوی نادر قاضی‌پور، نماینده مردم ارومیه است که ندای ارومیه در تیرماه ۱۳۹۳ منتشر کرده بود.

او که اکنون از مخالفان برداشت نمک از دریاچه ارومیه است، دی ماه ۱۳۹۱ به کشاورزان منطقه پیشنهاد کرده بود بهتر است دیگر معادن نمک کشور تعطیل شده و استخراج نمک از دریاچه ارومیه در اولویت قرار گیرد تا بتوان با ریختن ۹۵ درصد ماسه و ۵ درصد شن به ارتفاع ۱۰ سانتی‌متر، این دریاچه را ظرف ۵ سال آینده به یک پارک گیاهی و حیوانی زیبا تبدیل کرد.

نمک باید جمع شود
شواهد حاکی از آن است که مسئولان محیط زیستی نیز هم سو با بهره‌برداران برداشت نمک از این دریاچه، با کسب درآمد اقتصادی کلان و سود حاصل از برداشت نمک موافق هستند.
ازجمله می‌توان به سخنان پرویز پیراسته، مدیرکل اداره حفاظت از محیط زیست آذربایجان غربی پیرامون ارتباط برداشت نمک با روند خشک شدن دریاچه ارومیه اشاره کرد که اردیبهشت ۱۳۹۴ گفته بود: «با کم شدن آب، ما نمک اضافی داریم و اگر آن را بیرون بیاوریم بهتر است.»

از سوی دیگر بهرام طاهری، مشاور وزیر نیرو در امور مدیریت ایمنی، بهداشت و محیط زیست با بیان اینکه نمک دریاچه ارومیه باید برداشت شود ارزش نمک این دریاچه را نزدیک به ۱۰۰ میلیارد دلار اعلام کرده است.
پرویز کردوانی جغرافی‌دان نیز با تاکید بر بی فایده بودن طرح‌های احیای دریاچه ارومیه، می گوید: «چه این طرح‌ها اجرا شود و چه نشود؛ نمک خشک شده و ته‌نشین شده باید از بستر دریاچه جدا شود.»

برداشت غیراصولی
خسرو بندری، کار‌شناس طرح‌های توسعه منابع آب وخاک وکشاورزی در مورد برداشت نمک از دریاچه ارومیه می‌گوید: «پیش از انقلاب اسلامی، برداشت نمک از حاشیه دریاچه ارومیه و نیز برداشت سنگ نمک از معادن سنگ نمک گنبدهای نمکی متداول بود.»
هم اکنون نیز در مناطقی از دریا که به جاده اصلی نزدیک‌تر است برداشت نمک با شدت و سرعت صورت می‌گیرد.

درحال حاضر ماشین آلاتی مثل لودر، بیل مکانیکی و کمپرسی در نزدیکی میان گذر از طرف تبریز مشغول برداشت نمک از دریاچه که الان به نمکزار تبدیل شده هستند.
جالب اینجاست که چندی پیش ادارات حفاظت آذربایجان شرقی و غربی اعلام کردند که به کسی مجوز برداشت نمک نداده‌ایم.

بر پایه گزارش‌های منتشر شده، دریاچه ارومیه در خطر خشک شدن کامل قرار دارد و تا تیر ماه سال ۱۳۹۴ بیش از ۹۰ درصد از آب آن خشک شده بود.
تبدیل دریاچه ارومیه به کانون ریزگرد‌ها در خاورمیانه، وقوع طوفان نمکی، افزایش بیماری‌های پوستی، تنفسی و سرطان، از بین رفتن زمین‌های کشاورزی، کاهش محسوس ظرفیت گرمایی ویژه در منطقه و موج‌های جدیدی از مهاجرت از جمله پیامدهای منفی ناشی از خشک شدن دریاچه ارومیه به شمار می‌رود.

/بولتن پرس