با انتخاب وزرای دولت یازدهم و استقرار رسمی هیئت دولت، بحث و گمانه زنی درباره تغییرات بدنه دولت در استانها از استاندار گرفته  تا مدیران کل دستگاههای استانی داغ شده است. گو اینکه برخی دست اندرکاران دولت روحانی برخلاف وی داس را بجای کلید بدست گرفته اند!

در آذربایجان شرقی هم که به نظر می رسد برکناری بیگی و تیم مدیریتی وی در استانداری قطعی شده است در خصوص تغییر دیگر مدیران آذربایجان شرقی نیز گمانه زنی ها شروع شده است.

در این خصوص یکی از پایگاههای خبری استان گزارش خبری منتشر کرده که در زیر می آید.

سرویس سیاسی آناج: یکی از اصلی ترین ویژگی های ماه های اولیه فعالیت دولت ها در کشورمان رفت و آمد مدیران را شامل می شود. تغییر در مدیریت  پس از یک مدت چندساله یک اصل مدیریتی  بنظر می رسد، زیرا یک مدیر حداکثر در مدت ۶ سال می تواند تمامی ابتکارات خود را در حوزه تحت امرش اجرایی کند اما آنچه در کشور ما تجربه شده این است که هر دولتی که بر سرکار می آید، عناصر نزدیک بخود را در رده های مختلف مدیریتی  بکار می گیرد و در این بکار گیری شاید آنچنان که باید به تخصص، آن هم در مدیریت های میانی توجه نمی شود و بیشتر نزدیکی تفکر سیاسی و حضور در ستاد انتخاباتی فرد پیروز مدنظر است.

زلزله ای با ریشتر بالا

با پیروزی دکتر روحانی بعنوان نامزد مورد حمایت کارگزاران و اصلاح طلبان بدلیل تفاوت دیدگاه سیاسی تقریبا ۱۸۰ در جه با دولتهای نهم و دهم؛ طبیعی است که میزان ریشتر زلزله تغییر مدیران نیز بیشتر باشد و البته اگر این امر با شدت انجام شود تناقضی فاحش با دیدگاه اعتدالی دکتر روحانی خواهد داشت.

آنگونه که در شعارهای انتخاباتی مطرح شده، دولت تدبیر و امید دولتی فراجناحی  خواهد بود و از تمامی شایستگان بهره خواهد برد. مرحله اول از این جابجایی ها در سطح مدیران تراز اول اجرایی کشور بلافاصله بعد از تحلیف رئیس جمهور اجرایی شد و ۱۸ مرد هیئت دولت برای اخذ رای اعتماد به مجلس معرفی شدند.

داس، کلید و اتوبوس مدیران

علی رغم اینکه رئیس جمهور هفتم کشورمان داس ندارد و گفته است مدیران را اتوبوسی جابجا نمی کند؛ اما خود تاکید کرده است کسانی را که بدون بلیط سوار قطار دولت شده اند پیاده خواهد کرد.

تجربه معرفی وزرای پیشنهادی هم نشان می دهد دولت روحانی اهل استفاده از نفرات دولت احمدی نژاد نیست و باید منتظر مدیران جدید در بدنه دستگاه های استانی هم بود.

چه کسانی می روند؟ چه کسانی می مانند؟

البته این به معنی رفتن همه مدیران نیست. بالطبع مدیرانی که سوار شدن شان در قطار دولت احمدی نژاد چندان سیاسی نبوده، شانسی برای بقا خواهند داشت و در کنار آنها مدیران دارای توانایی تطبیق خود با شرایط هم به بقا در صندلی خود امیدوارند. زیرا مدیرانی بودند و هستند که از دولت های سازندگی و اصلاحات بر سرکارند و با تغییر دولت خم به ابرو نمی آورند و البته برخی از این مدیران اکنون در فکر پست های بالاتر استانی هستند.

در وهله اول احتمال تغییر استاندار  صد در صد است. بیگی که دفاع از سیاست ها و برنامه های دولت نهم و دهم بخش دائمی سخنرانی هایش بوده است، باید جای خود را به یک گزینه نزدیک به کارگزاران یا اصلاحات بدهد.

البته در تغییر استاندار فاکتورهای مهم دیگری نیز دخیل هستند. دکتر روحانی با معرفی رحمانی فضلی ( بخوانید دست راست لاریجانی) بعنوان وزیر کشور نشان داد که در تعامل با مجلس از واگذاری امتیاز ابایی ندارد.

نقش آفرینی مجلس در انتخاب استاندار؛ خبری بد برای اصلاحاتی ها

با توجه به شروع فعالیت رحمانی فضلی در وزارت کشور  و همچنین باتوجه مشی گذشته دولت سازندگی و منش روحانی مبنی بر استقلال وزرا عملا نمایندگان مجلس و رحمانی فضلی تعیین کننده استانداران خواهند بود. پس من بعد نمی توان نقش نمایندگان مجلس که اکثریتی همراه با ریاست مجلس دارند، نادیده انگاشت و البته این خبری بد برای اصلاح طلبانی خواهد بود که خود را آماده کرسی استانداری می کردند و باتوجه به شرایط موجود، استاندار آینده کسی خواهد بود که بتواند با نمایندگان تعامل مناسبی داشته باشد.

بیگی و دو دسته معاون!
آنهایی که با بیگی آمدند و با او می روند

معاونین استاندار آذربایجان شرقی را می توان به دو بخش تقسیم کرد: آنهایی که بر اساس تفکر سیاسی اصولگرایی یا سابقه همکاری با استاندار(علیرضابیگی) وارد بدنه استانداری شده اند، استاندار را در مرحله کنار گذاشته شدن هم همراهی خواهند کرد.

رفت و آمد دولتها و آنهایی که همیشه هستند

اما مدیرانی که آمدن و رفتن دولت ها نتوانسته است ، تغییری در روند مدیریت آنها ایجاد کند، از شانس بالایی برای تداوم مسئولیت در چهار سال آتی برخوردارند.

مدیر کل ها هم می روند؟!

اگر به سراغ ادارات کل استان برویم با توجه به تغییر اساسی در دید وزرای دولت یازدهم باید منتظر تغییرات گسترده باشیم. مطمئنا در صدر جدول تغییرات مدیرانی قرار خواهند گرفت که انتصابشان در دولت نهم و دهم صورت گرفته است.

مدیرانی با چمدان های بسته در انتظار مراسم تودیع

مدیرانی که حضورشان در ستادهای انتخاباتی احمدی نژاد بعنوان ملاک انتخاب آنان بوده است با اعلام نتایج انتخابات خود چمدان هجرت از پشت کرسی ریاست را بسته و منتظر جلسه تودیع خود هستند.

مدیرانی که رفتن شان ربطی به دولت ندارد

عده دیگری از مدیران استان وجود دارند که عزل آنان هیچ ارتباطی به دولت برآمده از آرای مردم ندارد و بیشتر براساس عدم کارایی و سو مدیریت آنان است و و البته امید است افرادی شایسته به معنای واقعی کلمه جایگزین آنان شوند.

پروسه تغییر مدیران و رکود کاری

تغییر دولت و پروسه تغییر مدیران استانی متاسفانه  همواره همراه با موجی از رخوت و سستی در میان مدیران و حتی زیردستان آنان است، پس دولت یازدهم می تواند با تسریع در این روند از آسیب های این دوره بکاهد و گامی در راستای حل مشکلات مردم بردارد.

نکته آخر اینکه آنچه باید در انتصاب مدیران استان کمال دقت معمول داشته شود و در کنار وجود ویژگی های مدیریتی و مواضع اصولی صحیح نیروهای متخصص و متعهد به رفع مشکلات مردم در مصادر امور قرار گیرند.