یادداشت ویژه اعتدال آذربایجان( اعتدال پرس) – به قلم سردبیر

انتخابات ریاست جمهوری دوازدهم، خرداد ماه سال آینده برگزار می شود و چندی است که بحث های انتخاباتی و گمانه زنی ها برای معرفی گزینه های مطرح پیش رو برای این انتخابات بخصوص از طرف جریان اصولگرا نقل اصلی محافل رسانه ای شده است و چهره های مختلفی برای ورود به این عرصه مطرح می باشند.

⏪ گزینه اصلاح طلبان و اعتدال گرایان :

در ابتدا باید گفت که در طیف ائتلافی اصلاح طلبان و طرفداران دولت یا همان اعتدال گرایان که همچنان به ائتلاف و ‌همکاری مشترک خود ادامه داده اند، به نظر می رسد علی رغم طرح برخی مطالب مبنی بر احتمال معرفی گزینه های دیگر غیر از روحانی از جمله ظریف، قاضی زاده هاشمی و جهانگیری ولی به نظر نمی رسد این موضوع جدی بوده و به مرحله عمل برسد. همچنانکه تا بحال نیز سابقه نداشته که رئیس جمهور فعلی از طرف حامیان خود دور زده شده و در انتخاب مجدد به کنار گذاشته شود.
البته این به شرطی است که شرایط در آینده آنچنان متلاطم و بد نشود که قدرت رقابت پذیری روحانی در برابر گزینه های رقیب به حداقل رسیده و اجماع حداکثری برای عبور از وی از سوی سران اصلاحات و‌ حامیان اصلی اعتدال گرای وی به وجود آید.

⏪گزینه های اصواگرایان
در بین اصولگرایان با بررسی وضعیت چهره های محتمل این جریان برای حضور در انتخابات ریاست حمهوری دوازدهم و با لحاظ شرایط حداقلی لازم برای ورود به عرصه انتخابات یعنی برخورداری از دو پارامتر اصلی «بیشترین اجماع و کمترین مخالف» در هر دو منظر سیاسی(بین جریان فکری وابسته به آن) و منظر اجتماعی(بین توده های مردمی)، احمدی نژاد، فتاح(وزیر اسبق نیرو و رئیس فعلی کمیته امداد) و ضرغامی(رئیس سابق صداوسیما) را سه گزینه مطرح و اصلی اصولگرایان برای ریاست جمهوری دوازدهم معرفی کرد.

    ⏪ احمدی نژاد

در بین این سه نفر، احمدی نژاد در مجموع از هر دو منظر سیاسی و احتماعی نسبت به دو گزینه دیگر شرایط بهتری با لحاظ دو پارامتر فوق دارد و قطعا ورود وی به صحنه انتخابات روزهای سختی را می تواند فراروی دولت یازدهم و روحانی به همراه داشته باشد.
البته احمدی نژاد هرچند بین توده های مردم و بدنه جریان اصولگرا هواداران بیشتری نسبت به دو گزینه دیگر دارد، ولی در عین حال در بین برخی سران اصولگرا نیز مخالفان جدی تری دارد که این امر میتواند مشکلات زیادی برایش ایجاد کند. بخصوص تلاش برای رد صلاحیت وی.

   ⏪ دو گانه فتاح – ضرغامی

 
بعد از احمدی نژاد که حضور هنوزش در هاله ای از ابهام و تردید قرار دارد، شانس اصلی اصولگرایان برای رقابت با رئیس دولت یازدهم، فتاح و ضرغامی می باشد که دو پارامتر انتخاباتی «بیشترین اجماع» و «کمترین مخالف» را از منظر سیاسی و در داخل جریان اصولگرایی را هر دو به شکل نسبتا مطلوبی می توانند کسب کنند.
سوای این جایگاه سیاسی و حزبی نسبتا خوب ولی از منظر اجتماعی و میزان نسبی دو پارامتر مزبور برای این دو چهره اصولگرا در بین توده های مردمی، فعلا بر خلاف احمدی نژاد چندان بالا نیست لیکن احتمال دارد در صورت ورود جدی به عرصه رقابت، این پارامترها رشد قابل قبولی پیدا کند که در اینصورت میتوانند روحانی را حتی به دور دوم نیز بکشانند.

محبوبیت نسبی فتاح بخاطر رفتارهای غیر تند سیاسی و عملکرد نسبتا قابل قبول وی در مسئولیت های قبلی و فعلی، مزیت اصلی فتاح از لحاظ اجتماعی برای ورود به این عرصه می باشد.
محبوبیت ضرغامی در بین بدنه صداوسیما که جزو بانفوذترین و ‌نخبه ترین قشر اجتماعی فعال کشور هستند، نیز مزیت اصلی و اجتماعی ضرغامی برای کسب محبوبیت افکار عمومی و‌ ورود به این عرصه می باشد بخصوص اینکه با توجه به تقابل ایجاد شده بین دولت و صداوسیما و تحمیل شرایط مالی بسیار سخت بر بدنه صداوسیما، انگیزه بدنه پر شمار صداوسیما برای رقابت انتخاباتی با دولت تحریک شده است.

   ⏪ قالیباف همچنان مطرح

البته باید در کنار این گزینه ها، قالیباف شهردار تهران را نیز همچنان یکی از گزینه های احتمالی و مطرح اصولگرایان برای ریاست جمهوری دانست ولی حضور وی به شرطی میتواند روحانی را به دردسر جدی بیاندازد که برخلاف گذشته، این بار بتواند اجماع حداکثری بین طیف های مختلف جریان اصولگرا ایجاد و بخصوص حمایت طیف احمدی نژاد را کسب کند.

با توجه به تجربه انتخابات مجلس دهم که شاهد شکست سنگین اصولگرایان در تهران، مرکز ثقل سیاسی کشور در غیاب طیف احمدی نژاد بودیم، به نظر می رسد حمایت جریان احمدی نژاد بیشترین کمک را برای افزایش شانس پیروزی هر یک از گزینه های فوق ایفا کند. البته به شرطی که احمدی نژاد خود به میدان نیاید و یا ‌همچون انتخابات مجلس دهم، نظاره گر بی طرف صحنه انتخابات نباشند.

✅نگارش: بابک محمدزاده علمداری

   تحلیلگر مسایل سیاسی و سردبیر پایگاه خبری تحلیلی اعتدال آذربایجان(اعتدال پرس)