به گزارش اعتدال آذربایجان (اعتدال پرس) در ادامه بررسی وضعیت تیم های فوتبال تبریز، در این بخش به تراکتورسازی، محبوب ترین و پرهوادارترین تیم شمالغرب کشور می پردازیم:

تراکتورسازی تبریز در حالی فصل را آغاز کرد که سکان مدیریتی اش را به دست یک مدیر باسابقه و کاردان داده بود.

سردار آجرلو عضو سابق هیات مدیره که به خاطر اعتراض به برکناری خطیبی استعفا داده بود، این بار با عنوان “مدیرعامل”ی بازگشت تا روزهای خوشی را برای سرخ های آذربایجان نوید دهد.

حفظ قلعه نویی و بسیاری از بازیکنان کلیدی تیم باعث شد تا هواداران طعم آرامش پیش از فصل را پس از سال ها حس کنند. آرامشی که با دیپورت بازیکن ارمنی در فصل نقل و انتقالات، طعم و مزه ی دیگری هم یافت!

آجرلو با جذب همه نفراتی که در لیست خرید قلعه نویی قرار داشت، نیمکتی را ساخت که سنگینی آن، همه نگاه ها را به خود جلب کرده است تا جایی که قلعه نویی هم، انتخاب یازده بازیکن از بین این همه ستاره را سخت ترین کار خود می داند!

بی شک هواداران و تماشاگران متعصب، بافرهنگ و دوست داشتنی تراکتور به چیزی جز قهرمانی رضایت نمی دهند و این کار را برای قلعه نویی و شاگردانش سخت خواهد کرد.

تماشاگرانی که  دو فصل پیش به ناحق از قهرمانی دور شدند، این فصل قهرمانی می خواهند وبس!

قلعه نویی همه ابزارهای قهرمانی را در اختیار دارد. از یک مدیرعامل ورزشی و کاربلد تا یک دوجین بازیکن شاخص و معروف که داشتن هر یک از آنها، آرزوی هر مربی است.

پس قلعه نویی هم چاره ای جز دشت اولین عنوان قهرمانی برای پرشورها نخواهد داشت و هر عنوان و مقام دیگری نمی تواند هواداران میلیونی تیمش را راضی کند.

داستان رسول و ماشین می تواند برای قلعه نویی و تراکتور هم به نوعی دیگر صادق باشد!

ماشین با بودجه ای سنگین و نجومی برای درخشش و کسب رده های بالای جدول بسته شده و تراکتور برای قهرمانی!

اما یک تفاوت اساسی در این میان وجود دارد:

قلعه نویی بسیار باتجربه است و می تواند علاوه بر داخل زمین، حواشی پیرامون تیمش را هم کنترل کند و این می تواند امتیاز بزرگی برای این مربی باشد.

اما تماشاگران این تیم هم وظایفی را برعهده دارند.

حضور هفتاد هزارنفری عاشقان تراکتور شاید دور از ذهن باشد ولی غیرممکن نیست.

با آماده شدن ورزشگاه یادگار امام (ره) تماشاگران می توانند بازهم یک سمفونی زیبا و به یادماندنی را با حضور پرشورشان  در همه ی ایران طنین انداز کنند و نشان دهند که لقب “پرشورها” برازنده آنان است.

اگر چنین حماسه هایی را خلق نکنند نباید انتظار داشته باشند که تیم محبوب شان قهرمانانه بازی کند چراکه با ورزشگاه خالی یا نیمه پر نباید انتظار قهرمانی داشت.

تراکتور همیشه با تماشاگرانش شناخته می شود و یار دوازدهم در این تیم، معنا و مفهوم خاص و ویژه ای دارد.

پرسپولیس اولین حریف سرخ های آذربایجان پس از تعطیلی یک ماهه است و این می تواند یک فینال زودرس باشد. فینالی که ردای قهرمانی نیم فصل را بر قامت تیم برنده، خواهد پوشاند و بی شک، قلعه نویی و شاگردانش چنین فرصتی را به آسانی از دست نخواهند داد.

به امید موفقیت هر سه نماینده شایسته آذربایجان سرافراز در لیگ برتر

عادل جعفرموحد _ دبیر ورزشی اعتدال آذربایجان (اعتدال پرس)