چندی پیش شهردار منطقه ۸ تبریز در یک برنامه تلویزیونی ضمن برشمردن عملکرد این منطقه در حوزه های عمرانی و خدماتی گریزی نیز به مسائل ترافیکی شهر و به ویژه بافت مرکزی آن زده و با نگاهی سطحی، حل مشکلات ترافیکی را تنها در اعمال محدودیت های ترافیکی و منع آمد و شد در بافت مرکزی شهر جستجو کرده است در حالی که در اکثر شهرهای بزرگ و مدرن دنیا دیگر اعمال مقررات محدود کننده در حداقل قرار دارد و همواره به عنوان آخرین گزینه و راهکار مطرح می شود.

در این برنامه آقای مدبر برای حل مشکل ترافیک بافت مرکزی شهر و شریانهای پیرامونی، اجرای طرح ترافیک را از مسئولان بالاتر خواستار می شود و معتقد است که با اعمال مقررات محدودکننده، می توان مرکز شهر را از ترافیک سنگین فعلی نجات داد! در حالی که این طرح از چند سال پیش به عنوان پیشنهاد برخی مدیران در سطح شورای عالی ترافیک استان مطرح شده اما به خاطر تبعات گسترده اجتماعی و اقتصادی و سیاسی از سوی مدیریت عالی استان از دستور کار خارج شده طرح دوباره آن از سوی یک مدیر منطقه ای جای ابهام بسیار دارد! از نظر عموم مردم، بازاریان وکارشناسان ترافیکی و شهری نیز اجرای چنین طرح محدود کننده ای بیشتر از آنکه به نفع مردم و شهروندان باشد به نفع خود شهرداری منطقه ۸ است ! چرا که اداره ی این منطقه فرهنگی و تاریخی بسیار پیچیده و سخت است و کار هر کسی نیست و با خلوت شدن این منطقه قطعا کار این مسئولان نیز آسان تر و کمتر می شود!

کافی است با فرض اجرای این طرح در مقطع کنونی وضعیت بافت مرکزی شهر را در ذهن تصور کنید: خیابانها و کوچه های منتهی به محدوده طرح ترافیکی مملو از پارک خودروهایی شده که اجازه تردد در این نقطه را پیدا نکرده اند، نارضایتی بسیاری از شهروندان دور و نزدیک شهر، نارضایتی بسیاری از شهروندان شهرهای اطراف که روزانه برای خرید و مبادلات اقتصادی به این نقطه مسافرت می کنند، به بن بست کشیده شدن ادارات مهم و حساسی چون استانداری، شهرداری، فرمانداری و …و مهمتر از همه پیدایش دغدغه و چالش عظیمی به نام «کارت ها و مجوزهای تردد»برای برخی از افراد و از ما بهتران و در نتیجه ظهور پدیده ای به نام تبعیض و رانت و پارتی در ارائه این کارت ها و تبعات اجتماعی بعدی مربوط به آن!

شاید آن مدیرانی که به راحتی و برای کم کردن مسئولیت های خویش چنین طرح هایی را ارائه می دهند الگو برداری از برخی شهرهای تاریخی و مدرن دنیا را به رخ بکشند و آن را دستاویز و توجیهی برای تصمیم خود اعلام کنند اما کیست که نداند وضعیت فعلی شهر تبریز با آن امکانات محدود حمل و نقلی و وضعیت اقتصادی و فرهنگی هرگز قابل قیاس با آن شهرهای مدرن شده نیست.بنابراین از مطرح کنندگان دوباره این طرح انتظار می رود تا علایق و طرح های سلیقه ای خود بر روی کاغذ و دفتر را در یکی از زیباترین و حساس ترین نقطه ی شهر تاریخی تبریز به بوته آزمون نسپارند و اگر توان حل  مشکلات ترافیکی بافت تاریخی و مرکزی شهر را ندارند از ارائه و بیان برخی طرح های خام و مطالعه نشده خودداری کنند و به یاد داشته باشند که: ما از طلا گشتن پشیمان گشته ایم مرحمت فرموده ما را مس کنید!

…………….

سعید گلچین