ناصر چمنی در گفتگو با یکی از پایگاههای خبری استان در این خصوص گفت:  پتروشیمی در سال ۹۲ به بخش خصوصی فروخته شد. چون برای بخش خصوصی سود نیز اهمیت دارد لذا مدیریت را تغییر و آقای صدری را در این مسئولیت قرار دادند که وی نیز در برخورد با هیئت مدیره به مشکل برخورد و به مشکلات دیگر نیز دامن زد و به نظر من تفاوت بین دو قدرت در پتروشیمی یکی دیگر از عوامل کاهش تولید آن بود. در طول دو سالی که آقای صدری مدیریت را بر عهده داشت، انتصاب هایی را انجام داد که هیئت مدیره با آن موافق نبود و این مدیران نیز همسوی با هیئت مدیره حرکت نمی کردند در حالی که ما مهندسانی قابل برای مدیریت داشتیم که می توانستند ما را به نتیجه ی مطلوب برسانند اما این عامل در کنار عوامل دیگر دست به دست هم دادند و ما را به نابسامانی های موجود رساندند.

وقتی بین هیئت مدیره و مدیرعامل تقابل ایجاد شد، هیئت مدیره تصمیم گرفت فردی را خارج از بدنه ی پتروشیمی انتخاب کند و به مسئولیت بگمارد. به نظر من اگر مدیران میانی با مدیر فعلی با هماهنگی بیشتر همکاری کنند به نتیجه ی خوبی می رسند چون مدیر فعلی انتخاب هیئت مدیره و مورد تایید رئیس هیئت مدیره است.

طبق شنیده ها مدیرعامل سابق پتروشیمی، سفارش وزیر صنعت بود نه انتخاب واقعی هیئت مدیره! 

چمنی رئیس انجمن صنفی کارگران استاندر ادامه در خصوص شایعات مربوط به پشت پرده انتصاب مدیرعامل قبلی پتروشیمیگفت: طبق شنیده ها آقای صدری تحت شرایط خاص روی کار آمده بود و از طرف آقای نعمت زاده وزیر صنعت، سفارش شده بود. چون که از دوران جوانی و تحصیل باهم رفاقت داشتند. البته ما عینا در جریان کار نبودیم و آنچه می گویم فقط بر اساس شنیده هاست.

تا بحال هر کس در رأس پتروشیمی قرار گرفته است از بدنه ی پتروشیمی بود و ما هم مدام شنیده ایم که پتروشیمی ضرر ده است. پس بهتر است ببینیم فردی که از یک صنعت دیگر و با فکر متفاوت بر مدیریت قرار گرفته است، چه عملکردی از خود نشان می دهد و چه تغییر و تحولی ایجاد می شود؛ اگر تولید افزایش و شرایط کارگران که اصلی ترین موضوع است، بهبود یابد، می توانیم ادعا کنیم که تصمیم درستی گرفته شده است. البته همه ی ما برای اعتلای این صنعت، موظف به همکاری با آقای سلیمانی هستیم چون چه بخواهیم و چه نخواهیم اکنون ایشان مدیرعامل هستند؛ اما اگر علیرغم همکاری ها باز هم نابسامانی ها سامان نیافت، می فهمیم این مشکل یک مشکل اساسی و برای رفع آن یک راهکار اساسی لازم است.

بیکاری ۲هزار نفر در پتروشیمی تبریز در صورت عدم تکمیل شناسنامه آقای منادی تا اسفند ماه!

چمنی در ادامه این گفتگو با انتقاد از منادی به خاطر عدم تحقق وعده بزرگ خود در انتقال خط لوله اتیلن غرب به تبریز و مشکلات ایجاد شده در این خصوص گفت: وقتی چند ماه پیش دیدم پتروشیمی تبریز پول برای تامین خوراک ندارد، برای اولین بار خطر رکود را احساس کردم. پتروشیمی تبریز حدود دو هزار و هفتصد نفر پرسنل دارد، وقتی واحدی به این عظمت نمی تواند هزینه ی خوراکش را تامین کند بدین معنی است که احتمال تعطیلی آن نیز وجود دارد. یعنی احتمال دارد بیش از دو هزار نفر بیکار شوند! بنابراین ما نگرانیم و خطر را احساس می کنیم. پتروشیمی تبریز وضعیتی دارد که نمی تواند مواد اولیه اش را تامین کند؛ سال گذشته مواد اولیه ی خود را از جنوب وارد کرد که شنیده ام نزدیک ۵۲ میلیارد تومان فقط هزینه ی لجستیک و حمل و نقل آن بود! در حالی که چند سال است می خواهند از طرف میاندوآب خط لوله اتیلن را بکشند اما آقای منادی همیشه در سخنرانی هایشان این کار را افتخار خود می داند، در حالی که چیزی از انتقال خط مشاهده نمی شود!

اگر انتقال خط لوله به تبریز را پی گیری می کردند و پتروشیمی تبریز می توانست مواد اولیه ی خود را از این خط تامین کند و هزینه ی لجستیک پرداخت نکند، الان وضعیت خوبی داشت و کارگران هم از مشکلات متعدد رنج نمی بردند. آقای منادی که می گویند خط لوله اتیلن شناسنامه ایشان است، آرزو داریم تا اسفند ماه سال جاری شناسنامه شان را تکمیل کنند چون ما واقعا نگران کاهش تولید و بیکار شدن بیش از دو هزار نفر کارگر هستیم و احتمال این امر وجود دارد.

منبع:آناج